• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

خطبه ۱۶۵ نهج البلاغه

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



گزارش خطا
برای مشاهده معنا و شرح هر کلمه، بر روی آن کلیک کنید.



عقائدية ، علمية


وَ مِنْ خُطْبَة لَهُ (عَلَيْهِ‌السَّلامُ)
از خطبه های‌ آن حضرت است

يَذْكُرُ فيها عَجيبَ خِلْقَةِ الطّاووسِ
که در آن از شگفتی‌ های‌ آفرینش طاووس سخن می‌ گوید

۱. عجائب في خلقة الطّيور

«ابْتَدَعَهُمْ خَلْقاً عَجِیباً،»۱
موجوادت را آفرید آفریدنی‌ عجیب،



«مِنْ حَیَوَان وَ مَوَات،»۲
از جانداران و بی‌ جان،



«وَ سَاکِن وَ ذِي حَرَکَات۳
و آرام و متحرک،



«وَ أَقَامَ مِنْ شَوَاهِدِ الْبَیِّنَاتِ عَلَى لَطِیفِ صَنْعَتِهِ، وَ عَظِیمِ قُدْرَتِهِ،»۴
و بر لطافت صنعش و عظمت قدرتش شواهدی‌ آشکار اقامه کرد،



«مَا انْقَادَتْ لَهُ الْعُقُولُ»۵
که عقلها در برابر آن سر فرود آوردند



«مُعْتَرِفَةً بِهِ،»۶
در حالی‌ که به وجود او اعتراف نموده



«وَ مُسَلِّمَةً لَهُ،»۷
و تسلیم فرمان او شدند.



«وَ نَعَقَتْ فِي أَسْمَاعِنَا دَلَائِلُهُ عَلَى وَحْدَانِیَّتِهِ،»۸
و دلایل او بر توحیدش در گوشهای‌ ما فریاد می‌ زند،



«وَ مَا ذَرَأَ مِنْ مُخْتَلِفِ صُوَرِ الاَْطْیَارِ»۹
و نیز آنچه از پرندگان گوناگون به وجود آورده،



«الَّتِي أَسْکَنَهَا أَخَادِیدَ الاَْرْضِ،»۱۰
پرندگانی‌ که آنها را در رخنه های‌ زمین



«وَ خُرُوقَ فِجَاجِهَا،»۱۱
و شکافهای‌ بین دو کوه،



«وَ رَوَاسِیَ أَعْلَامِهَا،»۱۲
و قله کوههای‌ بلند جای‌ داده،



«مِنْ ذَاتِ أَجْنِحَة مُخْتَلِفَة،»۱۳
همانها که دارای‌ بالهای‌ گوناگون،



«وَ هَیْئَات مُتَبَایِنَة،»۱۴
و شکل های‌ مختلف،



«مُصَرَّفَة فِي زِمَامِ التَّسْخِیرِ،»۱۵
و در مهار تسخیر حضرت اویند،



«وَ مُرَفْرِفَة بِأَجْنِحَتِهَا فِي مَخَارِقِ الْجَوِّ الْمُنْفَسِحِ، وَ الْفَضَاءِ الْمُنْفَرِجِ۱۶
و با بالهای‌ خود در شکافهای‌ هوای‌ باز، و فضای‌ گشاده پرواز می‌ کنند.



«کَوَّنَهَا بَعْدَ إِذْ لَمْ تَکُنْ فِي عَجَائِبِ صُوَرٍ ظَاهِرَةٍ،»۱۷
آنها را در صورتهای‌ شگفت آور پس از آنکه وجود نداشتند به وجود آورد،



«وَ رَکَّبَهَا فِي حِقَاقِ مَفَاصِلَ مُحْتَجِبَة۱۸
و با استخوانهای‌ قوی‌ مفصل ها که از نظر پنهان است ترکیب کرد و به هم پیوست،



«وَ مَنَعَ بَعْضَهَا بِعَبَالَةِ خَلْقِهِ أَنْ یَسْمُوَ فِي الْهَوَاءِ خُفُوفاً،»۱۹
بعضی‌ از پرندگان را به خاطر سنگینی‌ جثّه از اینکه به راحتی‌ در فضای‌ بالا پرواز کنند بازداشت،



«وَ جَعَلَهُ یَدِفُّ دَفِیفاً،»۲۰
و چنان مقرّر فرمود که بتوانند در نزدیکی‌ زمین به پرواز درآیند.



«وَ نَسَقَهَا عَلَى اخْتِلَافِهَا فِي الْأَصَابِیغِ بِلَطِیفِ قُدْرَتِهِ، وَ دَقِیقِ صَنْعَتِهِ۲۱
پرندگان را با لطافت قدرتش و دقّت صنعتش به رنگهای‌ گوناگون درآورد.



«فَمِنْهَا مَغْمُوسٌ فِي قَالَبِ لَوْن لَا یَشُوبُهُ غَیْرُ لَوْنِ مَا غُمِسَ فِيهِ;»۲۲
برخی‌ از آنها سراسر در یک رنگ که رنگ دیگری‌ با آن آمیخته نیست درآمده اند،



«وَ مِنْهَا مَغْمُوسٌ فِي لَوْنِ صِبْغ قَدْ طُوِّقَ بِخِلَافِ مَا صُبِغَ بِهِ.»۲۳
و دسته ای‌ دیگر در رنگ دیگری‌ فرو رفته اند به جز گردنشان که طوقی‌ از غیر آن رنگ دارند.

۲. عجائب في خلقة الطاووس

«وَ مِنْ أَعْجَبِهَا خَلْقاً الطَّاوُوسُ»۲۴
از عجیب ترین مرغان طاووس است



«الَّذِي أَقَامَهُ فِي أَحْکَمِ تَعْدِیل،»۲۵
که آن را در استوارترین شکل ایجاد کرد،



«وَ نَضَّدَ أَلْوَانَهُ فِي أَحْسَنِ تَنْضِید،»۲۶
و رنگهایش را در نیکوترین مرحله نظام داد،



«بِجَنَاح أَشْرَجَ قَصَبَهُ،»۲۷
با بالی‌ که قلمهای‌ آن را به هم پیوست،



«وَ ذَنَب أَطَالَ مَسْحَبَهُ۲۸
و دُمی‌ که آن را دراز و کشیده گردانید.



«إِذَا دَرَجَ إِلَى الاُْنْثَی نَشَرَهُ مِنْ طَیِّهِ،»۲۹
چون به جانب طاووس ماده رود آن را باز کند،



«وَ سَمَا بِهِ مُطِلَّا عَلَى رَأْسِهِ»۳۰
به طوری‌ که بر سرش سایه اندازد،



«كَأَنَّهُ قِلْعُ دَارِیٍّ عَنَجَهُ نُوتِیُّهُ۳۱
گویی‌ بادبان کشتی‌ ای‌ است از منطقه دارین که کشتیبان آن را از جای‌ خود می‌ گرداند.



«یَخْتَالُ بِأَلْوَانِهِ،»۳۲
به رنگش می‌ نازد،



«وَ یَمِیسُ بِزَیَفَانِهِ۳۳
و به نازش می‌ خرامد.



«یُفْضِی کَإِفْضَاءِ الدِّیَکَةِ،»۳۴
چون خروس با ماده اش مباشرت می‌ کند،



«وَ یَؤُرُّ بِمَلَاقِحِهِ أَرَّ الْفُحُولِ الْمُغْتَلِمَةِ لِلضِّرَابِ۳۵
و برای‌ جفت گیری‌ همچون شتران نر پر از شهوتی‌ که برای‌ جفت گیری‌ آمده اند با آلات تناسلی‌ خود به او نزدیک می‌ گردد.



«أُحِیلُکَ مِنْ ذلِكَ عَلَى مُعَایَنَة،»۳۶
تو را در این زمینه به دیدن وضع طاووس حواله می‌ دهم،



«لَا كَمَنْ یُحِیلُ عَلَى ضَعِیفٍ إِسْنَادُهُ۳۷
نه مانند کسی‌ که اثبات مطلبی‌ را به سندی‌ ضعیف احاله می‌ دهد.



«وَ لَوْ کَانَ کَزَعْمِ مَنْ یَزْعُمُ»۳۸
واگرآنچه دیگران خیال می‌ کنند که



«أَنَّهُ یُلْقِحُ بِدَمْعَة تَسْفَحُهَا مَدَامِعُهُ،»۳۹
آمیزش طاووس به آن است که اشکی‌ از چشمهایش سرازیرمی‌ شود



«فَتَقِفُ فِي ضَفَّتَیْ جُفُونِهِ،»۴۰
و در اطراف پلکهایش جمع می‌ گردد



«وَ أَنَّ أُنْثَاهُ تَطْعَمُ ذلِكَ،»۴۱
و ماده آن اشک را به منقار برمی‌ دارد و می‌ خورد،



«ثُمَّ تَبِیضُ»۴۲
سپس تخم گذاری‌ می‌ کند،



«لَا مِنْ لِقَاحِ فَحْلٍ سِوَی الدَّمْعِ الْمُنْبَجِسِ۴۳
و نطفه نر بجز اشک بیرون آمده از چشم او نیست،



«لَمَا کَانَ ذلِكَ بِأَعْجَبَ مِنْ مُطَاعَمَةِ الْغُرَابِ۴۴
این خیال بی‌ پایه شگفت آورتر از این نمی‌ باشد که مردم بر این گمانند که آمیزش کلاغ با قرار دادن منقار در منقار است.



«تَخَالُ قَصَبَهُ مَدَارِیَ مِنْ فِضَّةٍ،»۴۵
انگار می‌ کنی‌ قلم های‌ بال طاووس میله های‌ چنگکی‌ است ساخته شده از نقره،



«وَ مَا أُنْبِتَ عَلَيْهَا مِنْ عَجِیبِ داراتِهِ»۴۶
و آنچه از دایره های‌ عجیب (زرد و سبز) بر بالها روییده



«وَ شُمُوسِهِ خَالِصَ الْعِقْیَانِ»۴۷
گردنبندهای‌ طلای‌ ناب



«وَ فِلَذَ الزَّبَرْجَدِ۴۸
و پاره های‌ زبرجد است.



«فَإِنْ شَبَّهْتَهُ بِمَا أَنْبَتَتِ الْأَرْضُ قُلْتَ۴۹
اگر بالش را به آنچه از زمین می‌ روید تشبیه کنی‌ می‌ گویی‌:



«جَنِیٌّ جُنِیَ مِنْ زَهْرَةِ كُلِّ رَبِیعٍ،»۵۰
دسته گلی‌ است که از شکوفه های‌ بهاران چیده شده.



«وَ إِنْ ضَاهَیْتَهُ بِالْمَلَابِسِ»۵۱
و اگر آن را به جامه ها مثل بزنی‌



«فَهُوَ کَمَوْشِیِّ الْحُلَلِ»۵۲
همچون حلّه هایی‌ است پر از نقش و نگار،



«أَوْ کَمُونِقِ عَصْبِ الْیَمَنِ۵۳
و یا جامه های‌ خوش منظر یمنی.



«وَ إِنْ شَاکَلْتَهُ بِالْحُلِیِّ»۵۴
و اگر آن را به زینت و زیور تشبیه کنی‌



«فَهُوَ کَفُصُوص ذَاتِ أَلْوَان،»۵۵
مانند نگین های‌ رنگارنگی‌ است



«قَدْ نُطِّقَتْ بِاللُّجَیْنِ الْمُکَلَّلِ۵۶
که میان نقره مرصّع به جواهر قرار داده شده.

۳. اختيال الطّاووس

«یَمْشِی مَشْیَ الْمَرِحِ الْمُخْتَالِ،»۵۷
به مانند متکبّر دلشاد راه می‌ رود،



«وَ یَتَصَفَّحُ ذَنَبَهُ وَ جَنَاحَیْهِ،»۵۸
و هر زمان دُم و بال خود را می‌ نگرد



«فَیُقَهْقِهُ ضَاحِکاً لِجَمَالِ سِرْبَالِهِ، وَ أَصَابِیغِ وِشَاحِهِ۵۹
از زیبایی‌ پیراهن پر از نقش و نگارش و حمایل مرصعش به قهقهه می‌ خندد،



«فَإِذَا رَمَی بِبَصَرِهِ إِلَى قَوَائِمِهِ»۶۰
و هر گاه به پاهای‌ خود چشم می‌ اندازد



«زَقَا مُعْوِلا بِصَوْت یَکَادُ یُبِینُ عَنِ اسْتِغَاثَتِهِ،»۶۱
آنچنان فریاد می‌ کشد که معلوم می‌ شود دادخواهی‌ می‌ کند،



«وَ یَشْهَدُ بِصَادِقِ تَوَجُّعِهِ،»۶۲
و به دردی‌ واقعی‌ گواهی‌ می‌ دهد،



«لاَِنَّ قَوَائِمَهُ حُمْشٌ کَقَوَائِمِ الدِّیَکَةِ الْخِلَاسِیَّةِ۶۳
زیرا پایش مانند پای‌ خروس دورگه باریک و تیره است،



«وَ قَدْ نَجَمَتْ مِنْ ظُنْبُوبِ سَاقِهِ صِیصِیَةٌ خَفِیَّةٌ۶۴
و از ساق استخوان پایش خاری‌ پنهان برآمده.

۴. عجائب في ألوان الطاووس

«وَ لَهُ فِي مَوْضِعِ الْعُرْفِ قُنْزُعَةٌ خَضْرَاءُ مُوَشَّاةٌ۶۵
در جای‌ تاج خود کاکلی‌ سبز و مزیّن به نقش دارد.



«وَ مَخْرَجُ عُنُقِهِ کَالاِْبْرِیقِ،»۶۶
محل برآمدن گردنش مانند لوله ابریق کشیده و بلند است.



«وَ مَغْرَزُهَا إِلَى حَيْثُ بَطْنُهُ کَصِبْغِ الْوَسِمَةِ الْیَمَانِیَّةِ،»۶۷
جای‌ فرورفتگی‌ گردن تا شکمش چون رنگ نیل یمنی‌ سبز سیر است،



«أَوْ کَحَرِیرَة مُلْبَسَة مِرْآةً ذَاتَ صِقَال،»۶۸
یا چون قطعه دیبایی‌ است که آینه صاف و درخشنده ای‌ بر روی‌ آن نشانده باشند،



«وَ كَأَنَّهُ مُتَلَفِّحٌ بِمِعْجَر أَسْحَمَ۶۹
گویا چادری‌ سیاه به خود پیچیده،



«إِلَّا أَنَّهُ یُخَیَّلُ لِکَثْرَةِ مَائِهِ، وَ شِدَّةِ بَرِیقِهِ، أَنَّ الْخُضْرَةَ النَّاضِرَةَ مُمْتَزِجَةٌ بِهِ.»۷۰
و از برّاقی‌ گمان می‌ رود که رنگ سبز خوش نمایی‌ با آن درآمیخته است.



«وَ مَعَ فَتْقِ سَمْعِهِ خَطٌّ کَمُسْتَدَقِّ الْقَلَمِ فِي لَوْنِ الاُْقْحُوَانِ، أَبْیَضُ یَقَقٌ،»۷۱
در شکاف گوشش خطّی‌ است مانند سر قلم و سپید سپید چون گل بابونه،



«فَهُوَ بِبَیَاضِهِ فِي سَوَادِ مَا هُنَالِكَ یَأْتَلِقُ۷۲
که این سپیدی‌ در میان رنگ سیاه اطرافش می‌ درخشد،



«وَ قَلَّ صِبْغٌ إِلَّا وَ قَدْ أَخَذَ مِنْهُ بِقِسْط،»۷۳
کمتر رنگی‌ است که نمونه آن در این حیوان به کار گرفته نشده،



«وَ عَلَاهُ بِکَثْرَةِ صِقَالِهِ وَ بَرِیقِهِ، وَ بَصِیصِ دِیبَاجِهِ وَ رَوْنَقِهِ۷۴
و به خاطر صیقلی‌ و برّاقی‌ زیاد و درخشش و حسنش آن رنگ را بهتر جلوه داده،



«فَهُوَ کَالْأَزَاهِیرِ الْمَبْثُوثَةِ،»۷۵
و به مانند شکوفه های‌ پراکنده است



«لَمْ تُرَبِّهَا أَمْطَارُ رَبِیع، وَ لَاشُمُوسُ قَیْظ۷۶
که بارانهای‌ بهاری‌ و آفتاب با حرارت، هنوز آن را نپروریده.



«وَ قَدْ یَنْحَسِرُ مِنْ رِیشِهِ،»۷۷
گاهی‌ از پر خود بیرون می‌ آید،



«وَ یَعْرَی مِنْ لِبَاسِهِ،»۷۸
و از پیراهنش برهنه می‌ گردد،



«فَیَسْقُطُ تَتْرَی،»۷۹
پرها پشت سر هم می‌ ریزند،



«وَ یَنْبُتُ تِبَاعاً،»۸۰
دوباره پی‌ درپی‌ می‌ رویند،



«فَیَنْحَتُّ مِنْ قَصَبِهِ انْحِتَاتَ أَوْرَاقِ الْأَغْصَانِ،»۸۱
مانند برگ درختان که در پاییز فرو می‌ ریزند،



«ثُمَّ یَتَلَاحَقُ نَامِیاً»۸۲
سپس رشد کرده به هم می‌ پیوندند



«حَتَّى یَعُودَ کَهَیْئَتِهِ قَبْلَ سُقُوطِهِ،»۸۳
تا بار دیگر به صورت اوّل بازگردند.



«لَا یُخَالِفُ سَالِفَ أَلْوَانِهِ،»۸۴
پر جدید در رنگ آمیزی‌ مانند دفعه اول است،



«وَ لَا یَقَعُ لَوْنٌ فِي غَیْرِ مَکَانِهِ۸۵
و هر رنگی‌ در جای‌ سابقش قرار می‌ گیرد.



«وَ إِذَا تَصَفَّحْتَ شَعْرَةً مِنْ شَعَرَاتِ قَصَبِهِ»۸۶
چون به دقّت در مویی‌ از موهای‌ پر طاووس نظر کنی‌



«أَرَتْکَ حُمْرَةً وَرْدِیَّةً، وَ تَارَةً خُضْرَةً زَبَرْجَدِیَّةً، وَ أَحْیَاناً صُفْرَةً عَسْجَدِیَّةً۸۸
یک بار سرخ رنگ، و بار دیگر سبز زبرجدی‌، و مرتبه دیگر زرد طلایی‌ نشان می‌ دهد.


۵. عجز الانسان عن إدراك الحقائق

«فَکَیْفَ تَصِلُ إِلَى صِفَةِ هذَا عَمَائِقُ الْفِطَنِ، أَوْ تَبْلُغُهُ قَرَائِحُ الْعُقُولِ،»۸۹
پس چگونه فکرهای‌ ژرف بین، و عقول باذوق خلقت عجیب این حیوان را درک کند،



«أَوْ تَسْتَنْظِمُ وَصْفَهُ أَقْوَالُ الْوَاصِفِینَ۹۰
و چسان توصیف وصف کنندگان وصفش را به نظم آورد،



«وَ أَقَلُّ أَجْزَائِهِ قَدْ أَعْجَزَ الْأَوْهَامَ أَنْ تُدْرِکَهُ،»۹۱
با آنکه کوچکترین اجزایش اندیشه های‌ ژرف بین را از درک عاجز نموده



«وَ الْأَلْسِنَةَ أَنْ تَصِفَهُ؟!»۹۲
و زبان وصف کنندگان را ناتوان کرده است؟!



«فَسُبْحَانَ الَّذِي بَهَرَ الْعُقُولَ عَنْ وَصْفِ خَلْق جَلَّاهُ لِلْعُیُونِ،»۹۳
پاک است خداوندی‌ که عقلها را از توصیف مخلوقی‌ چون طاووس مبهوت و مقهور نموده با اینکه آن را چنان در برابر چشمها جلا داده که



«فَأَدْرَکَتْهُ مَحْدُوداً مُکَوَّناً،»۹۴
آن را محدود به حد معیّن



«وَ مُؤَلَّفاً مُلَوَّناً۹۵
وپدیدآمده و بااندام ترکیب یافته و رنگ آمیزی‌ شده درک کرده اند،



«وَ أَعْجَزَ الْأَلْسُنَ عَنْ تَلْخِیصِ صِفَتِهِ،»۹۶
وزبانها را ازبیان کیفیت آن درناتوانی‌ نشانده،



«وَ قَعَدَ بِهَا عَنْ تَأْدِیَةِ نَعْتِهِ۹۷
و آنها را از شرح وصف این حیوان به عرصه عجز کشیده!


۶. عجائب في خلقة الحشرات

«وَ سُبْحَانَ مَنْ أَدْمَجَ قَوَائِمَ الذَّرَّةِ وَ الْهَمَجَةِ»۹۸
پاک است خداوندی‌ که پاهای‌ موران و پشه های‌ کوچک را استوار کرد



«إِلَى مَا فَوْقَهُمَا مِنْ خَلْقِ الْحِیتَانِ وَ الْفَیَلَةِ۹۹
تا برسد به بزرگتر از آنها از ماهیان دریا و پیلان عظیم الجثّه،



«وَ وَأَی عَلَى نَفْسِهِ»۱۰۰
و بر خود لازم نموده



«أَلَّا یَضْطَرِبَ شَبَحٌ مِمَّا أَوْلَجَ فِيهِ الرُّوحَ،»۱۰۱
که هیچ جسمی‌ که جان در آن دمیده جنبش ننماید



«إِلَّا وَ جَعَلَ الْحِمَامَ مَوْعِدَهُ،»۱۰۲
مگر آنکه مرگ را وعده گاه



«وَ الْفَنَاءَ غَایَتَهُ۱۰۳
و فنا را پایان کارش قرار دهد.

۷. خصائص الجنّة

مِنْها فى صِفَةِ الْجَنَّةِ
از این خطبه است در وصف بهشت

«فَلَوْ رَمَیْتَ بِبَصَرِ قَلْبِکَ نَحْوَ مَا یُوصَفُ لَكَ مِنْهَا»۱۰۴
آنچه که از بهشت برای‌ تو وصف می‌ شود اگر با چشم دل بنگری‌،



«لَعَزَفَتْ نَفْسُکَ عَنْ بَدَائِعِ مَا أُخْرِجَ إِلَى الدُّنْیَا مِنْ شَهَوَاتِهَا وَ لَذَّاتِهَا، وَ زَخَارِفِ مَنَاظِرِهَا،»۱۰۵
به شگفتی‌ هایی‌ که در دنیا پدید شده از شهوات و خوشیها و آرایش هایی‌ که نظر را جلب می‌ کند بی‌ رغبت گردی،



«وَ لَذَهِلَتْ بِالْفِکْرِ فِي اصْطِفَاقِ أَشْجَار غُیِّبَتْ عُرُوقُهَا فِي کُثْبَانِ الْمِسْکِ عَلَى سَوَاحِلِ أَنْهَارِهَا،»۱۰۶
و اندیشه ات در میان درختانی‌ که شاخه هایشان به هم می‌ خورد و ریشه هایشان در دل تپه هایی‌ از مشک بر کنار جویهای‌ بهشت پنهان شده سرگردان می‌ گردد،



«وَ فِي تَعْلِیقِ کَبَائِسِ اللُّؤْلُؤِ الرَّطْبِ»۱۰۷
و فکرت در خوشه هایی‌ از مروارید تر



«فِي عَسَالِیجِهَا وَ أَفْنَانِهَا،»۱۰۸
در شاخه های‌ کوچک و بزرگ آن درختان،



«وَ طُلُوعِ تِلْكَ الِّثمَارِ مُخْتَلِفَةً فِي غُلُفِ أَکْمَامِهَا۱۰۹
و همچنین پدید آمدن میوه های‌ گوناگون که از غلاف های‌ خود سر برون آورده حیران می‌ شود،



«تُجْنَی مِنْ غَیْرِ تَکَلُّف»۱۱۰
که آن میوه ها بدون زحمت و رنج چیده می‌ شوند



«فَتَأْتِی عَلَى مُنْیَةِ مُجْتَنِیهَا،»۱۱۱
و بر اساس میل چیننده به دست می‌ آیند،



«وَ یُطَافُ عَلَى نُزَّالِهَا فِي أَفْنِیَةِ قُصُورِهَا بِالْأَعْسَالِ الْمُصَفَّقَةِ، وَ الْخُمُورِ الْمُرَوَّقَةِ۱۱۲
و عسل های‌ پاک و شراب صافی‌ در قصرهای‌ ساکنان بهشت به گردش ی‌ آورند تا هر که بخواهد بهره مند گردد.



«قَوْمٌ لَمْ تَزَلِ الْکَرَامَةُ تَتََمادَی بِهِمْ»۱۱۳
بهشتیان مردمی‌ هستند که کرامت الهی‌ به دنبال هم به آنان می‌ رسد



«حَتَّى حَلُّوا دَارَ الْقَرَارِ،»۱۱۴
تا گاهی‌ که در خانه جاودانی‌ فرود آمدند،



«وَ أَمِنُوا نُقْلَةَ الْأَسْفَارِ۱۱۵
و از رنج نقل و انتقال سفرها ایمن شدند.



«فَلَوْ شَغَلْتَ قَلْبَکَ أَيُّهَا الْمُسْتَمِعُ بِالْوُصُولِ إِلَى مَا یَهْجُمُ عَلَيْكَ مِنْ تِلْكَ الْمَنَاظِرِ الْمُونِقَةِ،»۱۱۶
ای‌ شنونده گر دل به آنچه که در بهشت از این مناظر شگفت انگیز به تو روی‌ می‌ آورد مشغول کنی‌



«لَزَهِقَتْ نَفْسُکَ شَوْقاً إِلَيْهَا،»۱۱۷
روحت به تماشای‌ آن از شوق برآید،



«وَ لَتَحَمَّلْتَ مِنْ مَجْلِسِی هذَا إِلَى مُجَاوَرَةِ أَهْلِ الْقُبُورِ اسْتِعْجَالاً بِهَا.»۱۱۸
و الان از این مجلس من برای‌ هرچه زودتر رسیدن به آنها به همسایگی‌ اهل قبور خواهی‌ رفت.



«جَعَلَنَا اللهُ وَ إِيَّاكُمْ مِمَّنْ یَسْعَی بِقَلْبِهِ إِلَى مَنَازِلِ الْأَبْرَارِ بِرَحْمَتِهِ۱۱۹
خداوند به رحمت خویش ما و شما را از آن کسانی‌ قرار دهد که از عمق دل و جان برای‌ رسیدن به منازل نیکوکاران سعی‌ و تلاش می‌ نمایند.

تَفسيرُ بَعْضِ ما فى هذِهِ الْخُطْبَةِ مِنَ الْغَريبِ
تفسیر لغات نامأنوس این خطبه

قَوْلُهُ (عَلَيْهِ‌السَّلامُ): «وَ يَؤُرُّ بِمَلاقِحِةِ» الْأَرُّ كِنايَةٌ عَنِ النِّكاح ِ، يُقالُ: اَرَّ الرَّجُلُ الْمَرْاَةَ يَؤُرُّها» اِذا نَكَحَها.
گفتار آن حضرت «یؤرّ بملاقحه» کلمه «ارّ» کنایه از نزدیکی‌ است، عرب گوید: «ارّ الرجل المرأة یؤرّها» آن گاه که مرد با زن نزدیکی‌ کند.

وَ قَوْلُهُ: «كَاَنَّهُ قِلْعُ دارِىٍّ عَنَجَهُ نُوتِيُّهُ» الْقِلْعُ: شِراعُ السَّفينَةِ،
و «کأنّه قلع داری‌ّ عنجه نوتیّه» «قِلْع» بادبان کشتی‌ است،

وَ دارِىٌّ: مَنْسُوبٌ اِلى دارينَ، وَ هِىَ بَلْدَةٌ عَلَى الْبَحْرِ يُجْلَبُ مِنْها الطِّيبُ.
و «داری‌ّ» منسوب به دارین شهری‌ است در ساحل دریا که از آنجا عطر می‌ آورند.

وَ «عَنَجَهُ» اَىْ عَطَفَهُ. يُقالُ: عَنَجْتُ النّاقَةَ ـ كَنَصَرْتُ ـ اَعْنُجُها عَنْجاً اِذا عَطَفْتَها.
«عنجه» یعنی‌ آن را بازگرداند، گفته می‌ شود: «عنجت الناقة ـ کنصرت ـ اعنجها عنجاً» وقتی‌ که سر شتر را برگردانی‌.

وَالنُّوتِىُّ: الْمَلاّحُ.
و «نوتی‌ّ» به معنی‌ کشتیبان است.

وَ قَوْلُهُ (عَلَيْهِ‌السَّلامُ): «ضَفَّتَىْ جُفُونِهِ» اَرادَ جانِبَىْ جُفُونِهِ.
و «ضفّتی‌ جفونه» دو طرف پلک دیده طاووس را منظور فرموده.

وَالضَّفَّتانِ: الْجانِبانِ.
لغت ضفّتان به معنی‌ هر دو جانب است.

وَ قَوْلُهُ (عَلَيْهِ‌السَّلامُ): «وَ فِلَذَ الزَّبَرْجَدِ» الْفِلَذُ: جَمْعُ فِلْذَة، وَ هِىَ الْقِطْعَةُ.
و فرمایش حضرت «فلذ الزبرجد» فِلَذ جمع فِلذة به معنای‌ قطعه و تکه است.

وَ الْكِبائِسُ جَمْعُ الْكِباسَةِ وَ هِىَ الْعِذْقُ.
«کبائس» جمع کِباسه به معنی‌ خوشه است.

وَ الْعَساليجُ: الْغُصُونُ، واحِـدُها عُسْلُـوجٌ.
«عسالیج» به معنی‌ شاخه هاست، و مفردش «عُسلوج» است.





جعبه ابزار