• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

رحم - به سکون حاء (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



مقالات مرتبط: رحمت (مفردات‌قرآن)، رحمت.

رَحْم (به فتح راء و سکون حاء) و رَحْمَت (به فتح راء و میم و سکون حاء) از واژگان نهج البلاغه به معنای مهربانی است.



رَحْم و رَحْمَت به معنای مهربانی است. راغب گويد: رحمت: مهربانى و رقّتى است كه مقتضى احسان است نسبت به شخص مرحوم. گاهى فقط در مهربانى و گاهى در احسان به كار مى‌رود.
«ترّحم» به معنای گفتن اينكه خدا او را رحمت كند.
«استرحام» به معنای طلب رحمت و رأفت است.
«رحيم» صفت مشبهه است دلالت بر دوام دارد.
«رحمن»، صیغه مبالغه است و دلالت بر شمول دارد.


از اين كلمه موارد زيادى در «نهج البلاغه» ديده مى‌شود.


۱. قرشی بنایی، سید علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ص۴۴۰.    
۲. راغب اصفهانی، حسین بن محمد، راغب اصفهانی، حسین بن محمد، ص۳۴۷.    
۳. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ج۶، ص۶۹.    
۴. راغب اصفهانی، حسین بن محمد، راغب اصفهانی، حسین بن محمد، ص۳۴۷.    



قرشی بنایی، سید علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه،برگرفته از مقاله «رحم»، ص۴۴۰.    


رده‌های این صفحه : مفردات نهج البلاغه




جعبه ابزار