شمول (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
شُمول (به ضم شین) از
واژگان قرآن کریم و به معنای فرا گرفتن و احاطه است، همچنین آن‌را پیچیدن نیز گفته‌اند.
شُمول به معنای فرا گرفتن و احاطه است، همچنین آن‌را پیچیدن نیز گفته‌اند مثل جامه به خود پیچیدن.
در
اقرب الموارد می‌گوید:
«اشْتَمَلَ عَلَیْهِ الْاَمْرُ: اَحَاطَهُ بِهِ»
به مواردی از که
شُمول در قرآن به کار رفته است، اشاره می‌شود:
(قُلْ آلذَّکَرَیْنِ حَرَّمَ اَمِ الْاُنْثَیَیْنِ اَمَّا اشْتَمَلَتْ عَلَیْهِ اَرْحامُ الْاُنْثَیَیْنِ) «بگو: آیا آن دو نر را
حرام کرده یا آن دو ماده را؟! یا آن بچه‌ای را که رحم‌های آن دو ماده در بر گرفته؟!»
اشتمال فقط در دو آیه فوق آمده است.
اشتمال فقط دو بار در قرآن آمده است.
•
قرشی بنایی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «شمول»، ج۴، ص۷۲.
