صخب (مفردا‌ت‌نهج‌البلاغه) صَخَبْ (به فتح صاد و خاء) و إصْطِخاب (به کسر همزه و طاء) یکی از مفردات نهج البلاغه به معنای آمیخته شدن صداها به همدیگر خواه صدای پرندگان باشد یا غیر آن که حضرت علی (علیه‌السلام) در رابطه با خلقت زمین از این واژه استفاده نموده است. (ادامه)
شبکه اجتماعی ویکی‌فقه
