مقاله برگزیده
ولادت امام رضا![ولادت امام رضا]()
رشد
اسلام ناب و اصیل محمدی (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) و
تشیع حقه
علوی مدیون رشادت‌ها و جان فشانیهای
امامان معصوم و این طلایه داران
توحید می‌باشد. خصوصا رشد تشیع در
ایران و گسترش آن در این مرز و بوم نتیجه مهاجرت و تلاشهای حضرت
علی بن موسی الرضا (علیه‌السّلام) و آباء و احفاد و اولادشان می‌باشد.
بنابر آنچه در منابع تاریخی آمده است در روز، ماه و سال تولد حضرت
علی بن موسی الرضا (علیه‌السّلام) اختلاف است.
چنانکه عده‌ای
پنج شنبه و عده‌ای
جمعه را روز تولد ایشان می‌دانند.
اربلی (در
کشف الغمه)
ذی الحجه را ماه تولد آن حضرت می‌داند.
طبرسی (در
اعلام الوری)،
کفعمی (در
مصباح) و شهید (در دروس)
ذیقعده را ماه تولد حضرت می‌دانند و افرادی همچون
شیخ صدوق در
عیون اخبار الرضا،
ربیع الاول را ماه تولد ایشان می‌دانند. و در سال تولد ایشان افرادی چون
کلینی در
کافی، طبرسی در اعلام الوری، کفعمی در مصباح، شهید در دروس و
مفید در
ارشاد سال ۱۴۸ هـ را یعنی همان سال
شهادت امام صادق (علیه‌السّلام) را سال تولد امام رضا (علیه‌السّلام) می‌دانند. و افرادی همچون حافظ عبدالعزیز و اربلی در کشف الغمه و صدوق در عیون اخبار الرضا سال ۱۵۳ هـ را، که پنج سال پس از رحلت امام صادق (علیه‌السّلام) است را سال تولد امام می‌دانند. و برخی سال ۱۵۱ هـ را سال تولد حضرت می‌دانند. ولی بر اساس گفته اکثر مورخان و تقدم افرادی همچون کلینی (م ۳۲۸) و مفید (م ۴۱۳) شاید بتوان گفت که تاریخ تولد حضرت در سال ۱۴۸هـ بوده است. ولی کسانی که معتقدند که سال تولد حضرت ۱۵۳هـ است، استناد به روایاتی کرده‌اند که به گمان ایشان این
روایات دلالت می‌کند بر اینکه حضرت رضا (علیه‌السّلام) چند سال پس از امام صادق (علیه‌السّلام) متولد شده‌اند؛ چرا که حضرت امام صادق (علیه‌السّلام) آرزوی دیدار علی بن موسی الرضا (علیه‌السّلام) را می‌کردند. از جمله: «از حضرت
موسی بن جعفر (علیه‌السّلام) روایت شده که می‌فرمود:
«شنیدم از پدرم جعفر بن محمد (علیه‌السّلام) که مکرر به من می‌فرمود که عالم آل محمد در صلب تو است و‌ای کاش من او را درک می‌کردم. پس بدرستیکه او همنام
امیرالمؤمنین علی (علیه‌السّلام) است»
ولی باید گفت حقیقتا نمی‌توان از این روایت و روایاتی مشابه آن ثابت کرد که حضرت امام رضا (علیه‌السّلام) پنج سال پس از امام صادق (علیه‌السّلام) متولد شده‌اند.
بنابراین بنا به قول مشهور، حضرت در ۱۱ ذی القعده سال ۱۴۸ هـ در
مدینه چشم به جهان گشودند و با نور وجود خود عالم هستی را روشنی بخشیدند.
نام،
کنیه، القاب و نقش انگشتری حضرت: حضرت علی بن موسی بن جعفر بن محمد بن علی بن حسین بن ابیطالب (علیه‌السّلام) ، هشتمین امام از دوازده امامی هستند که منصوص از جانب خدا به واسطه پیامبر می‌باشند. کنیه ایشان ابوالحسن و خواص آن جناب را ابوعلی می‌گفتند. القاب ایشان
رضا،
صابر،
زکی،
ولی،
وفی، سراج الله، نورالهدی، قرة عین المؤمنین، مکیدة الملحدین، کفو، الملک، کافی الخلق، رب السریر می‌باشد. در کافی به نقل از یونس آمده است که حضرت فرمود:
«نقش انگشتری من، ما شاء الله لا قوة الا بالله است»
و عده آی نقش انگشتری حضرت را حسبی الله ذکر کرده‌اند. در عیون اخبار الرضا آمده است که
بزنطی می‌گوید:
به
حضرت جواد (علیه‌السّلام) عرض کردم گروهی از مخالفین شما معتقدند که لقب رضا را
مامون به پدر شما داد، چون راضی شد که ولیعهد او باشد. حضرت فرمود:
«به خدا
دروغ گفته‌اند و کار نابجایی کرده‌اند.
خداوند بزرگ او را رضا نامیده زیرا او مورد رضایت خدا بود در آسمانها و مورد پسند
پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) و ائمه طاهرین بود در
زمین»
عرض کردم مگر تمام آباء و اجداد شما از ائمه طاهرین (علیه‌السّلام) مورد پسند خداوند و پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) نبودند، فرمود:
«چرا؟»
عرض کردم پس چرا پدرت را بین آنها رضا لقب دادند؟ فرمود:
«چون مخالفین نیز او را چنان پسندیدند که دوستان و موافقین نیز پسندیده بودند. ولی این موفقیت برای هیچ کدام از آباء گرامش دست نداد. به همین جهت در میان ائمه به رضا ملقب شد»
(ادامه)
شبکه اجتماعی ویکی‌فقه
