جعل (مفردات‌نهج‌البلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
جَعل (به فتح جیم) یکی از مفردات
نهج البلاغه به معنای قرار دادن که
حضرت علی (علیه‌السلام) در خصوص
آفرینش زمین و
آسمان و آمرزش خواهی و افزایش روزی از این واژه استفاده نموده است.
جَعل (به فتح جیم) به معنای قراردادن آمده است.
راغب اصفهانی معتقد است این واژه از «فعل و صنع» اعم بوده و بر پنج معنا می‌آید: اوّل، به معنی شروع مانند: «جعل زید یقول.» دوّم، در ایجاد شی‌ء و سوم، ایجاد شی‌ء از شی‌ء و چهارم گرداندن شی از حالتی به حالتی چنان‌که در
قرآن کریم آمده است:«الَّذِی جَعَلَ لَکُمُ الْاَرْضَ»
و پنجم حکم بر چیزی با چیزی همانند این آیه از قرآن:«وَ یَجْعَلُونَ لِلَّهِ الْبَناتِ».
امام (صلوات‌الله‌علیه) در رابطه با آفرینش زمین و آسمان می‌فرماید: «جعل من ماء البحر الزاخر ... یبسا جامدا.»
همچنین امام (علیه‌السلام) در خصوص آمرزش خواهی و افزایش روزی فرموده است: «جعل الله سبحانه الاستغفار سببا لدرور الرزق و رحمة الخلق.»
از این واژه بسیار در «نهج البلاغه» آمده است.
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «جعل»، ج۱، ص۲۲۰.
