• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

جَعل (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





جَعْل (به فتح جیم) یکی از مفردات نهج البلاغه به معنای قرار دادن است.
حضرت علی (علیه‌السلام) در خصوص آفرینش زمین و آسمان و آمرزش خواهی و افزایش روزی از این واژه استفاده نموده است.



جَعْل (به فتح جیم) به معنای قراردادن آمده است.
راغب اصفهانی معتقد است این واژه از «فعل و صنع» اعم بوده و بر پنج معنا می‌آید: اوّل، به معنی شروع مانند: «جعل زید یقول.» دوّم، در ایجاد شی‌ء و سوم، ایجاد شی‌ء از شی‌ء و چهارم گرداندن شی از حالتی به حالتی چنان‌که در قرآن کریم آمده است:
(الَّذی جَعَلَ لَکُمُ الْاَرْضَ)
و پنجم حکم بر چیزی با چیزی همانند این آیه از قرآن:
(وَ یَجْعَلونَ لِلَّهِ الْبَناتِ)


برخی از مواردی که در «نهج‌البلاغه» به کار رفته است، به شرح ذیل می‌باشد:

۲.۱ - جَعَلَ - خطبه ۲۱۱ (خلقت)

امام (صلوات‌الله‌علیه) در رابطه با آفرینش زمین و آسمان می‌فرماید:
«أَنْ جَعَلَ مِنْ ماءِ الْبَحْرِ الزّاخِرِ الْمُتَراكِمِ الْمُتَقاصِفِ، يَبَساً جامِداً.»
«از نمونه‌های قدرت خدا آنکه از آب دریای (موّاج) متراکم و درهم شکننده، سطحی خشک و جامد به وجود آورد، منظور از آب، مواد مذاب زمین است که منجمد شده و مبدّل به سطح زمین گردیده است.»

۲.۲ - جَعَلَ - خطبه ۱۴۳ (آمرزش خواهی)

همچنین امام (علیه‌السلام) در خصوص آمرزش خواهی و افزایش روزی فرموده است:
«جَعَلَ اللهُ سُبْحانَهُ الاسْتِغْفارَ سَبَباً لِدُرورِ الرِّزْقِ وَ رَحْمَةِ الْخَلْقِ.»
«خداوند سبحان استغفار را سبب زيادى روزى و رحمت مخلوق قرار داده.»
از این واژه بسیار در «نهج البلاغه» آمده است.


۱. طه/سوره۲۰، آیه۵۳.    
۲. نحل/سوره۱۶، آیه۵۷.    
۳. راغب الأصفهانی، المفردات فی غریب القرآن، ص۱۹۶ و ۱۹۷.    
۴. سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۵۱۸، خطبه ۲۱۱.    
۵. عبده، محمد، نهج البلاغه، ط مطبعة الإستقامة، ج۲، ص۲۱۶-۲۱۷، خطبه ۲۰۶.    
۶. صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۳۲۸، خطبه ۲۱۱.    
۷. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۵۱۱، خطبه ۲۱۱.    
۸. بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۴۶.    
۹. بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۴۷-۴۸.    
۱۰. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمومنین، ج۸، ص۱۷۳-۱۷۵.    
۱۱. هاشمی خویی، حبیب‌الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۱۴، ص۶۸-۶۹.    
۱۲. ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج۱۱، ص۵۲.    
۱۳. سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۳۰۷، خطبه ۱۴۳.    
۱۴. عبده، محمد، نهج البلاغه، ط مطبعة الإستقامة، ج۲، ص۳۴، خطبه ۱۴۱.    
۱۵. صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۱۹۹، خطبه ۱۴۳.    
۱۶. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۳۰۱، خطبه ۱۴۳.    
۱۷. بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۳۳۹.    
۱۸. بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۳۴۲-۳۴۳.    
۱۹. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمومنین، ج۵، ص۵۹۰-۵۹۱.    
۲۰. هاشمی خویی، حبیب‌الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۹، ص۹.    
۲۱. ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج۹، ص۷۶.    
۲۲. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۳۳۳، خطبه۲۱۶.    
۲۳. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۴۴۲، نامه۵۳.    
۲۴. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۱۲۸، خطبه۹۱.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «جعل»، ج۱، ص۲۲۰.    






جعبه ابزار