سربال (مفردات‌نهج‌البلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
سِرْبال (به کسر سین و سکون راء) از
واژگان نهج البلاغه به معنای پیراهن از هر جنس که باشد. پنج مورد از این واژه در
نهج البلاغه آمده است.
سِرْبال به معنای پیراهن از هر جنس که باشد آمده است. جمع آن سرابیل است و تسربل پیراهن پوشیدن است.
امام علی (علیه‌السلام) به
معاویه می‌نویسد:
«وَأَنَا مُرْقِلٌ نَحْوَكَ فِي جَحْفَل.... مُتَسَرْبِلِينَ سَرَابِيلَ الْمَوْتِ، أَحَبُّ اللِّقَاءِ إِلَيْهِمْ لِقَاءُ رَبِّهِمْ» «من در میان لشکریانی به طرف تو خواهم آمد که... پیراهن‌های مرگ پوشیده و بهترین ملاقات برای آنها ملاقات پروردگارشان است (طالب شهادتند).»
(شرح‌های نامه:
)
«سَرَابِيلَ الْقَطِرَانِ» (لباس‌هايى از قطعه‌هاى آتش)
(شرح‌های خطبه:
) در
خطبه ۱۰۹ و
«سَرَابِيلَ الشَّهَوَاتِ» (جامه شهوات)
(شرح‌های خطبه:
) در
خطبه ۸۷ آمده است.
پنج مورد از واژه سربال در نهج البلاغه آمده است.
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «سربال»، ج۱، ص۵۲۵.
