• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

سند (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



مقالات مرتبط: سند (مفردات‌قرآن).


سَنَد (به فتح سین و نون) از واژگان نهج‌البلاغه، به معنای تکیه‌گاه است. سه مورد از اين کلمه در نهج‌البلاغه آمده است.



سَنَد به معنى تكيه‌گاه است مثل ديوار و ستون.


مواردی که در «نهج‌البلاغه» آمده است به شرح ذیل می‌باشد.

۲.۱ - خطبه ۱۸۲

درباره آسمان‌ها فرموده: «فَمِنْ شَوَاهِدِ خَلْقِهِ خَلْقُ السَّماوَاتِ مُوَطَّدَات بِلاَ عَمَد، قَائِمَات بِلاَ سَنَد.» «از شواهد عظمت خلقت و آفرينشش آسمان‌هاى ثابت و پابرجايى است كه بدون ستون و بدون تكيه گاهى برقرارند.» (شرح های خطبه:)

۲.۲ - خطبه ۸۳

امیرالمومنین علی (علیه‌السلام) درباره دنیا فرمود: «فَإِنَّ الدُّنْیَا رَنِقٌ مَشْرَبُهَا رَدِغٌ مَشْرَعُهَا یُونِقُ مَنْظَرُهَا وَ یُوبِقُ مَخْبَرُهَا غُرُورٌ حَائِلٌ وَ ضَوْءٌ آفِلٌ وَ ظِلٌّ زَائِلٌ وَ سِنَادٌ مَائِلٌ.» «(آرى) آب اين جهان هميشه تيره و همواره با گل و لاى توأم بوده است، منظره‌اى دلفريب و سرانجامى خطرناک دارد، فريبنده و دل‌انگيز است امّا دوامى ندارد، نورى است در حال غروب، سايه‌اى زوال‌پذير و ستونى است مشرف بر سقوط.» (شرح های خطبه:)

۲.۳ - خطبه ۱۶۵

در بيان خلقت طاووس بعد از فرمودن اسرار آن فرموده: «أُحیلُکَ مِنْ ذَلِکَ عَلَی مُعَایَنَهٍ لاَ کَمَنْ یُحیلُ عَلَی ضَعیفٍ إِسْنَادُهُ.» «من همچون كسى نيستم كه با دليلى ضعيف مطلبى را بگويم.» (شرح های خطبه:)


سه مورد از این ماده در نهج‌البلاغه آمده است.


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۱، ص۵۵۶.    
۲. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۳، ص۷۱.    
۳. شرتونی، سعید، اقرب الموارد فی فصح العربیة و الشوارد، ج۲، ص۷۲۷.    
۴. السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ج۱، ص۴۰۵.    
۵. عبده، محمد، نهج البلاغة، ط مطبعة الإستقامة، ج۲، ص۱۲۵.    
۶. صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۲۶۱، خطبه ۱۸۲.    
۷. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۴۰۳.    
۸. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۶۹۹.    
۹. بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۷۰۴.    
۱۰. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمومنین، ج۷، ص۳۳۵.    
۱۱. هاشمی خویی، حبیب‌الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۱۰، ص۳۰۷.    
۱۲. ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج۱۰، ص۸۱.    
۱۳. السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ج۱، ص۱۴۵.    
۱۴. عبده، محمد، نهج البلاغة، ط مطبعة الإستقامة، ج۱، ص۱۳۰.    
۱۵. صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۱۰۸، خطبه ۸۳.    
۱۶. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۱۵۱.    
۱۷. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۵۰۷.    
۱۸. بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۵۰۸.    
۱۹. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمومنین، ج۳، ص۳۵۲.    
۲۰. هاشمی خویی، حبیب‌الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۳۵۷.    
۲۱. ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج۶، ص۲۴۶.    
۲۲. السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ج۱، ص۳۶۴.    
۲۳. عبده، محمد، نهج البلاغة، ط مطبعة الإستقامة، ج۲، ص۸۸.    
۲۴. صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۲۳۷، خطبه ۱۶۵.    
۲۵. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۳۶۳.    
۲۶. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۵۵۹.    
۲۷. بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۵۶۳.    
۲۸. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمومنین، ج۶، ص۳۷۱.    
۲۹. هاشمی خویی، حبیب‌الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۱۰، ص۵۵.    
۳۰. ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج۹، ص۲۶۸.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «سند»، ج۱، ص۵۵۶.    






جعبه ابزار