• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

عرف (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





عُرف (به ضم عین و سکون راء) از واژگان نهج البلاغه به معنای معروف و شناخته شده و نیز به معنای یال اسب و پی در پی بودن است. این واژه دارای مشتقاتی است که در نهج البلاغه به‌کار رفته است، مانند: مَعرفت (به فتح میم) و عِرفان (به کسر عین) به معنای درک و شناختن و مَعْرُوف (به فتح میم و ضم راء) به معنای شناخته و خوب در مقابل منکر. حضرت علی (علیه‌السلام) درباره ازدحام مردم در بیعت و ... از این واژه استفاده نموده است.



عُرف به معنای معروف و شناخته شده و نیز به معنای یال اسب و پی در پی بودن آمده است.
راغب شناختن از روی تفکر گفته و از علم اخصّ است.
عُرف بر وزن قفل به معنای معروف و شناخته شده و نیز به معنای یال اسب و پی در پی بودن است.
مَعرفت شناخته و خوب در مقابل منکر است.


امام (صلوات‌الله‌علیه) در حکمت ۳۱ می‌فرماید: «وَمَنْ تَبَيَّنَتْ لَهُ الْحِكْمَةُ عَرَفَ الْعِبْرَةَ، وَمَنْ عَرَفَ الْعِبْرَةَ فَكَأَنَّمَا كَانَ فِي الاَْوَّلِينَ.» «هر کس حکمت برای او آشکار شود، موعظه را می‌شناسد...» (شرح‌های حکمت:)
درباره ازدحام مردم در بیعت فرموده است: «فَمَا رَاعَنِي إلاَّ وَالنَّاسُ إليَّ كَعُرْفِ الضَّبُعِ، يَنْثَالُونَ عَلَيَّ مِنْ كُلِّ جَانِب» «بعد از عثمان چیزی مرا مرعوب نکرد مگر آنکه مردم مانند یال گفتار به طرف من بودند و از هر طرف به سوی من ازدحام می‌کردند.» (شرح‌های خطبه: )
«عریف» جاسوس در حکمت ۱۰۴ فرموده است: «عَشَّاراً أَوْ عَرِيفاً» (اى نوف! داوود (علیه‌السلام) در چنين ساعتى از خواب برخاست، و گفت: اين همان ساعتى است كه‌ هيچ بنده‌اى در آن دعا نمى‌كند جز اين كه مستجاب خواهد شد، مگر آن كه مأمور جمع مالیات براى حاكم ظالم، يا جاسوس مخفى او و يا مأمور انتظامى! و يا صاحب طنبور و يا طبّال (مطرب) بوده باشد.) (شرح‌های حکمت: ) چنانکه در «شرط» گذشت.


موارد زیادی از این ماده در نهج البلاغه آمده است.


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۲، ص۷۱۲.    
۲. طریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین ت-الحسینی، ج۵، ص۹۳.    
۳. راغب اصفهانی، المفردات فی غریب القرآن-دار القلم، ج۱، ص۵۶۰.    
۴. السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۷۷۴، حکمت ۲۷.    
۵. عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الاستقامة، ج۳، ص۱۵۷، حکمت ۳۰.    
۶. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۴۷۳، حکمت ۳۱.    
۷. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۷۳۹.    
۸. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۴۳۰.    
۹. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۴۳۲.    
۱۰. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۱۲، ص۱۹۸.    
۱۱. هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۲۱، ص۴۷.    
۱۲. ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة، ج۱۸، ص۱۴۲.    
۱۳. السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۴۵، خطبه ۳.    
۱۴. عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الاستقامة، ج۱، ص۳۱، خطبه ۳.    
۱۵. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۳۸، خطبه ۳.    
۱۶. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۳۹.    
۱۷. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۱، ص۵۰۴.    
۱۸. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۱، ص۵۲۵.    
۱۹. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۱، ص۳۸۰.    
۲۰. هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۳، ص۱۰۳.    
۲۱. ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة، ج۱، ص۲۰۰.    
۲۲. السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۷۹۴، حکمت ۹۹.    
۲۳. عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الاستقامة، ج۳، ص۱۷۴، حکمت ۱۰۴.    
۲۴. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۴۸۶، حکمت ۱۰۴.    
۲۵. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۴۸۹.    
۲۶. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۴۹۷.    
۲۷. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۴۹۸.    
۲۸. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۱۲، ص۶۱۷.    
۲۹. هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۲۱، ص۱۵۵.    
۳۰. ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة، ج۱۸، ص۲۶۵.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «عرف»، ج۲، ص۷۱۲.    






جعبه ابزار