کون (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف

---

کَون (به فتح کاف) از واژگان نهج البلاغه به معنای بود، هست، واقع شد و غير آن است. تَكْوين (به فتح تاء و سکون کاف) به معنای احداث و به وجود آوردن است. مَكْان (به فتح میم و سکون کاف) اسم مكان و به معنى محلّ كون و محلّ بودن، جمع آن اَماكن (به فتح الف) است. کون به طور گسترده در نهج البلاغه آمده است.

---

کَون كان از افعال ناقصه به معنای بود، هست، واقع شد و غير آن می‌آيد. تَكْوين به معنای احداث و به وجود آوردن است. مَكْان اسم مكان و به معنى محلّ كون و محلّ بودن، جمع آن اَماكن است.

---

کون به طور گسترده در نهج البلاغه آمده است.

---