غوث (مفردات‌نهج‌البلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
غَوْث (به فتح غین) از
واژگان نهج البلاغه به معنای یاری و نصرت است. این واژه دارای مشتقاتی است که در
نهج البلاغه به‌کار رفته است، مانند:
اِستِغاثه (به کسر الف و تاء) به معنای یاری خواستن.
حضرت علی (علیه‌السلام) در مقام
عتاب و ... از این واژه استفاده نموده است.
غَوْث به معنای یاری و نصرت «اغاثه نصره» و
اِستِغاثه به معنای یاری خواستن آمده است.
امام (صلوات‌الله‌علیه)
حکمت ۲۰ فرموده است:
«مِنْ كَفَّارَاتِ الذُّنُوبِ الْعِظَامِ إِغَاثَةُ الْمَلْهُوفِ، وَالتَّنْفِيسُ عَنِ الْمكْرُوبِ» «از کفّاره‌های گناهان بزرگ یاری رساندن به فریاد خواه و آرام بخشیدن به آدم غمگین است.»
(شرح‌های حکمت:
) اغاثه: یاری رساندن است.
در مقام عتاب فرموده است:
«أَقُومُ فِيكُمْ مُسْتَصْرِخاً، وَأُنادِيكُمْ مُتَغَوِّثاً، فَلاَ تَسْمَعُونَ لي قَوْلاً، وَلاَ تُطِيعُون لِي أَمْراً» «در میان شما
صیحه می‌کشم و یاری خواهان شما را
ندا می‌کنم، نه حرفم را گوش می‌دهید و نه از فرمانم
اطاعت می‌کنید.»
(شرح‌های خطبه:
)
مواردی از این ماده در
نهج البلاغه آمده است.
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «غوث»، ج۲، ص۷۹۳.
