• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

معجر (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



مقالات مرتبط: معجر.


مِعْجَر (به کسر میم فتح جیم) به معنای روسری و عَجر (به فتح عین) به معنای پیچیدن است. حضرت علی (علیه‌السلام) در توصیف طاووس از این واژه استفاده نموده است.



مِعْجَر (مثل منبر) پارچه‌ای است که زن از سرش پیچیده و از زیر چانه‌اش برگردانده و به سرش می‌رساند و گردن و گوش‌هایش را می‌پوشاند و عَجر و به معنای پیچیدن آمده است.


امام (صلوات‌الله‌علیه) در توصیف طاووس فرموده است: «وَكَأَنَّهُ مُتَلَفِّعٌ بِمِعْجَر أَسْحَمَ» «گویی که او با معجر سیاه پیچیده شده است.» (شرح‌های خطبه: )


این ماده یک بار در نهج البلاغه آمده است.


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۲، ص۷۰۲.    
۲. طریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین ت-الحسینی، ج،۳ ص۳۹۷.    
۳. السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۳۶۷، خطبه ۱۹۵.    
۴. عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الاستقامة، ج۲، ص۹۱، خطبه ۱۶۳.    
۵. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۲۳۸، خطبه ۱۶۵.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۳۶۳.    
۷. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۵۶۰.    
۸. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۵۶۵.    
۹. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۶، ص۳۸۳.    
۱۰. هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعه فی شرح نهج البلاغه، ج۱۰، ص۵۷.    
۱۱. ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة، ج۹، ص۲۷۳.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «عجر»، ج۲، ص۷۰۲.    






جعبه ابزار