مِعْجَر (مفردات‌نهج‌البلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
مِعْجَر (به کسر میم فتح جیم) از
واژگان نهج البلاغه به معنای روسری است.
• عَجر (به فتح عین) به معنای پیچیدن است.
از این ماده یک مورد در «
نهج البلاغه» آمده است.
مِعْجَر پارچه‌ای است که زن از سرش پیچیده و از زیر چانه‌اش برگردانده و به سرش می‌رساند و گردن و گوش‌هایش را می‌پوشاند.
عَجر به معنای پیچیدن آمده است.
به برخی از مواردی که در نهج البلاغه به‌کار رفته است، اشاره می‌شود:
امام (صلوات‌الله‌علیه) در توصیف طاووس فرموده است:
«وَ كَأَنَّهُ مُتَلَفِّعٌ بِمِعْجَر أَسْحَمَ» «گویی که او با معجر سیاه پیچیده شده است.»
از این ماده یک مورد در «نهج البلاغه» آمده است.
•
قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «عجر»، ج ۲، ص ۷۰۲.
