دیک (مفردات‌نهج‌البلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
دیک (به کسر دال) از
واژگان نهج البلاغه به معنای خروس است.
• جمع آن ديكَة (به کسر دال، فتح یاء و کاف) است.
از این لفظ دو مورد در «
نهج البلاغه» آمده است.
ديک: به معنای خروس است.
جمع آن
ديكَة است.
به برخی از مواردی که در نهج البلاغه به‌کار رفته است، اشاره می‌شود:
حضرت علی (علیه‌السلام) در وصف
طاووس فرموده:
«يُفْضي كَإفْضاءِ الدّيَكَةِ وَ يَؤُرُّ بِمَلاقِحِهِ أَرَّ الْفُحُولِ الْمُغْتَلِمَةِ لِلضِّرابِ... اِنَّ قَوائِمَهُ حُمْشٌ كَقَوائِمِ الدّيَكَةِ الْخِلاسيَّةِ» «براى مقاربت مى‌جهد بر روى ماده خود مانند جهيدن خروس‌ها و مى‌آيد به طرف آن با آلت تناسلى خود مانند نرهاى پر از
شهوت براى مقاربت... پاهايش نازک است مانند پاهاى خروس‌هايى كه از خروس و مرغ‌هاى هندى و فارس متولّد شده‌اند.»
از این کلمه دو بار در «نهج البلاغه» آمده است.
•
قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «دیک»، ج۱، ص۴۰۷.
