جور (مفردات‌نهج‌البلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
جَور (به فتح جیم) یکی از مفردات
نهج البلاغه به معنای
انحراف از
اعتدال و
ظلم که
حضرت علی (علیه‌السلام) در خصوص در برگرداندن
بیت‌المال از این واژه استفاده نموده است.
جَور (به فتح جیم) به معنای انحراف از اعتدال و ظلم، آمده است. چنان‌که گفته می‌شود: «جار جورا: مال عن القصد.»
چراکه ظلم را به این جهت «جور» گفته‌اند که انحراف از عدل است.
واژه «جار» به معنای همسایه است. چنان‌که گفته می‌شود: «الجار: المجاور فی السکن.»
واژه «جوار» به معنی
عهد و
امان و نیز به معنی آب کثیر است.
امام (صلوات‌الله‌علیه) در رابطه با تیولها و حاتم بخشی‌های
عثمان فرموده است: «و الله لو وجدته قد تزوّج به النساء و ملک به الاماء لرددته فانّ فی العدل سعة و من ضاق علیه العدل فالجور علیه اضیق؛
به
خدا قسم اگر آن تیول را پیدا کنم که با آن
زنان تزویج شده و
کنیزان خریداری گشته است به بیت‌المال بر می‌گردانم، چون در عدالت وسعت است، هر کس
عدالت بر او تنگ آید، ظلم بر وی تنگتر خواهد بو.»
این ۶۰ بار در «نهج البلاغه» آمده است.
قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «جور»، ص۲۴۰.
