بجس (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف

---

بَجْس (به فتح باء و سکون جیم) یکی از مفردات نهج البلاغه، به معنای منفجر شدن و منفجر کردن می‌باشد که حضرت علی (علیه‌السلام) از این کلمه در همین معنی استفاده کرده است.

---

بَجْس به معنای منفجر شدن و منفجر کردن آمده است. این واژه به دو صورت لازم و متعدّی، آمده است.

---

در قرآن مجید این کلمه به معنای انفجار و منفجر شدن آمده است: «فَانْبَجَسَتْ مِنْهُ اثْنَتا عَشْرَةَ عَیْناً؛ از سنگ دوازده چشمه منفجر شد.» امام (علیه‌السلام) نیز در مورد طاووس فرموده‌اند: «و ان انثاه تطعم ذلک ثمّ تبیض لا من لقاح فحل سوی الدمع المنبجس؛ طاووس ماده آن‌را می‌خورد و تخم می‌گذارد بی‌آنکه طاووس نر با او در آمیزد مگر اشک چشمی که منفجر می‌شود.»

---

این کلمه فقط یک‌بار در «نهج البلاغه» آمده است.

---