• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

بَجْس (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





بَجْس (به فتح باء و سکون جیم) از واژگان قرآن کریم به معنای شکافته شدن و شکافتن است.



بَجْس به معنای شکافته شدن و شکافتن است.
راغب گوید: بجس اکثرا در چیزی‌ که از محلّی تنگ بیرون آید، به کار می‌رود و انفجار از آن اعمّ است. بجس لازم و متعدی هر دو آمده است.
در اقرب الموارد گفته «بَجَسَ‌ المَاءَ: فَجَّرَهُ- بَجَسَ‌ المَاءُ: انْفَجَر.»


به موردی از بَجْس که در قرآن به‌ کار رفته است، اشاره می‌شود:

۲.۱ - فَانْبَجَسَتْ‌ (آیه ۱۶۰ سوره اعراف)

(فَانْبَجَسَتْ‌ مِنْهُ اثْنَتا عَشْرَةَ عَیْناً)
«از آن سنگ، دوازده چشمه بشکافت.»


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۱، ص۱۶۱.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۱۰۸.    
۳. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت-الحسینی، ج۴، ص۵۱.    
۴. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۱۰۸.    
۵. شرتونی، سعید، اقرب الموارد، ج۱، ص۱۴۵.    
۶. اعراف/سوره۷، آیه۱۶۰.    
۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۸، ص۳۷۱.    
۸. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۸، ص۲۸۵.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۰، ص۸۸.    
۱۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۴، ص۷۵۴.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «بجس»، ج۱، ص۱۶۱.    






جعبه ابزار