• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

ظنبوب (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف




ظُنْبُوب (به ضم ظاء و باء) از واژگان نهج البلاغه به معنای طرف ساق پا است. حضرت علی (علیه‌السلام) در توصیف طاووس از این واژه استفاده نموده است.



ظُنْبُوب (مثل عصفور) به معنای طرف ساق پا آمده است.


امام (صلوات‌الله‌علیه) در وصف طاووس فرموده است: «وَقَدْ نَجَمَتْ مِنْ ظُنْبُوبِ سَاقِهِ صِيصِيَةٌ» «از طرف استخوان ساقش پای کوچکی (مانند مهمیز خروس) روئیده است.» (شرح‌های خطبه: )


این ماده یک بار در نهج البلاغه آمده است.


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۲، ص۶۹۳.    
۲. طریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین ت-الحسینی، ج۲، ص۱۱۳.    
۳. فراهیدی، خلیل بن احمد، العین، ج۸، ص۱۶۵.    
۴. السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص، خطبه ۱۶۵.    
۵. عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الاستقامة، ج۲، ص۹۰، خطبه ۱۶۳.    
۶. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص، خطبه ۱۶۵.    
۷. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۳۶۳.    
۸. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۵۵۹.    
۹. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۵۶۵.    
۱۰. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۶، ص۳۷۹.    
۱۱. هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۱۰، ص۵۶.    
۱۲. ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة، ج۹، ص۲۷۳.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «ظنبوب»، ج۲، ص۶۹۳.    






جعبه ابزار