• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

دَرَک (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





دَرَک (به فتح دال و راء) از واژگان نهج البلاغه به معنای رسيدن است.
مشتقات مختلفی از این کلمه در نهج البلاغه استفاده شده است، مانند:
اِدْراک (به کسر همزه و سکون دال) به معنای رسيدن به چيزى و نيز رسيدن وقت شی‌ء است.
تَدارَک (به فتح تاء و راء) یعنی رسيدن به يک‌ديگر و رسيدن آخر قوم به اوّلشان.
اِسْتِدراک (به کسر همزه و سکون سین و کسر تاء) قصد چيزى با چيزى و نیز تدارک خطا با صواب است.
دِراک (به کسر دال) به معنای پى‌درپى (متلاحق) است.
امام علی (علیه‌السّلام) درباره مرگ و نیز دشمنان از این واژه استفاده کرده است.
از اين ماده موارد زيادى در «نهج البلاغه» راه يافته است.



دَرَک به معنای رسيدن است.
اِدْراک به معنای رسيدن به چيزى و نيز رسيدن وقت شى‌ء است؛ مثل: «ادرک الثمر» يعنى وقت چيدنش رسيد.
تَدارَک یعنی رسيدن به يک‌ديگر و رسيدن آخر قوم به اوّلشان.
اِسْتِدراک قصد چيزى با چيزى و نیز تدارک خطا با صواب است.
دِراک به معنای پى‌درپى (متلاحق) است.
از اين ماده موارد زيادى در «نهج البلاغه» راه يافته است.


برخی از مواردی که در «نهج‌البلاغه» به کار رفته است، به شرح ذیل می‌باشد:

۲.۱ - أَدْرَكَكُمْ - حکمت ۱۹۳ (مرگ)

امام (علیه‌السّلام) درباره مرگ فرموده:
«إِنْ هَرَبْتُمْ أَدْرَكَكُمْ وَ إِنْ أَقَمْتُمْ أَخَذَكُمْ وَ إِنْ نَسيتُمُوهُ ذَكَرَكُمْ.»
«اگر از آن فرار كنيد به شما دست مى‌يابد، اگر بايستيد شما را مى‌گيرد و اگر فراموشش كنيد شما را فراموش نخواهد كرد.»

۲.۲ - فَاسْتَدْرِكوا - خطبه ۸۵ (موعظه)

آن حضرت هم چنین فرموده:
«فَاسْتَدْرِكوا بَقِيَّةَ أَيّامِكُمْ وَ اصْبِروا لَها أَنْفُسَكُمْ.»
«پس باقى‌مانده عمر خويش را دريابيد و استقامت و صبر را پيشه كنيد.»

۲.۳ - دِراك - خطبه ۱۲۴ (درباره دشمنان)

درباره دشمنان نیز فرموده:
«إِنَّهُمْ لَنْ يَزولوا عَنْ مَواقِفِهمْ دونَ طَعْن دِراك
«آن‌ها هرگز از جاى خود بدون نيزه خوردن پى در پى كنار نخواهند رفت.»


مواردی متعدد از این مادّه در «نهج‌البلاغه» یافت می‌شود.


۱. قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۱، ص۳۸۳.    
۲. شرتونی، سعید، اقرب الموارد، ج۲، ص۱۹۶.    
۳. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۵، ص۲۶۴.    
۴. سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۸۲۱، حکمت ۱۹۳.    
۵. عبده، محمد، نهج البلاغه، ط مطبعة الإستقامة، ج۳، ص۱۹۹، حکمت ۲۰۳.    
۶. صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۵۰۵، حکمت ۲۰۳.    
۷. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۷۸۳، حکمت ۲۰۳.    
۸. بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۵۸۷.    
۹. بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۵۸۷.    
۱۰. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمومنین، ج۱۳، ص۵۶۷-۵۶۹.    
۱۱. هاشمی خویی، حبیب‌الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۲۱، ص۲۷۴.    
۱۲. ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج۱۹، ص۲۳.    
۱۳. سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۱۶۸، خطبه ۸۵.    
۱۴. عبده، محمد، نهج البلاغه، ط مطبعة الإستقامة، ج۱، ص۱۴۸، خطبه ۸۴.    
۱۵. صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۱۱۷، خطبه ۸۶.    
۱۶. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۱۶۵، خطبه ۸۶.    
۱۷. بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۵۹۵.    
۱۸. بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۵۹۸.    
۱۹. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمومنین، ج۳، ص۵۲۲.    
۲۰. هاشمی خویی، حبیب‌الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۶، ص۱۳۱.    
۲۱. ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج۶، ص۳۵۳.    
۲۲. سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۲۸۲، خطبه ۱۲۴.    
۲۳. عبده، محمد، نهج البلاغه، ط مطبعة الإستقامة، ج۲، ص۶، خطبه ۱۲۰.    
۲۴. صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۱۸۱، خطبه ۱۲۴.    
۲۵. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۲۶۹، خطبه ۱۲۴.    
۲۶. بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۳، ص ۲۲۵.    
۲۷. بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۲۲۹.    
۲۸. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمومنین، ج۵، ص۲۷۵.    
۲۹. هاشمی خویی، حبیب‌الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۸، ص۱۶۴.    
۳۰. ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج۸، ص۷.    



قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «درک»، ج۱، ص۳۸۳.    






جعبه ابزار