جلس (مفردات‌نهج‌البلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
جلس (به فتح جیم) یا
جُلُوس یکی از مفردات
نهج البلاغه به معنای نشستن و نشستن با کسی و چیزی، می‌باشد که
حضرت علی (علیه‌السلام) در توصیف
رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلّم) و
قرآن کریم، از این واژه استفاده نموده است.
جلس یا
جُلُوس یا
مُجالسه به معنای نشستن و نشستن با کسی و چیزی، آمده است. این واژه اعم از قعود است.
واژه «مُجالسه» نیز به معنای نشستن با کسی و چیزی می‌باشد. چنان‌که گفته می‌شود: «جالسه: جلس معه.»
واژه «جِلسه» (به کسر جیم) برای هیئت است.
واژه «مجلس» نیز
اسم مکان به معنای محلّ نشستن است.
امام (صلوات‌الله‌علیه) در وصف رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلّم) فرموده است: «و لقد کان صلّی اللّه علیه و آله یاکل علی الارض و یجلس جلسة العبد و یخصف بیده نعله؛
رسول الله (صلی‌اللّه‌علیه‌وآله‌وسلّم) بر روی
زمین غذا می‌خورد و چون بندگان در هیئت
بردگان می‌نشست.»
امام (علیه‌السلام) همچنین در وصف قرآن مجید فرموده است: «ما جالس هذا القرآن احد الّا قام عنه بزیادة او نقصان زیادة فی هدی او نقصان من عمی.»
این واژه پانزده بار در «نهج البلاغه» آمده است.
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «جلس»، ج۱، ص۲۲۵.
