نقل (مفردات‌نهج‌البلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
نَقْل (به فتح نون و سکون قاف) از
واژگان نهج البلاغه به معنای بردن از محلى به محلّى است. از مشتقات این کلمه در
نهج البلاغه،
اِنْتَقال (به کسر الف و سکون نون و فتح تاء) به معنای قبول نقل است.
مِنْقَل (به کسر میم و سکون نون و فتح قاف) به معنای آلت نقل و جمع آن
مَناقِل (به فتح میم و کسر قاف) است. شايد جمع
مَنْقَل مثل
مَقْعَد محل انتقال باشد.
نَقْل:
به معنای بردن از محلى به محلّى است. مشتقات این کلمه؛
اِنْتَقال به معنای قبول نقل است.
مِنْقَل (مثل منبر) به معنای آلت نقل و جمع آن
مَناقِل است.
حضرت علی (علیه‌السلام) فرموده:
«وَ أَجْرَاهُما فِي مَناقِلِ مَجْراهُما » (و آن دو را در مجراى خودشان به جريان انداخت.)
(شرح‌های خطبه:
) شايد جمع
مَنْقَل مثل
مَقْعَد محل انتقال باشد.
•
قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «نقل»، ج۲، ص۱۰۶۱.
