گزارش خطا
برای مشاهده معنا و شرح هر کلمه، بر روی آن کلیک کنید.
سياسية ، اجتماعیة، اعتقادیة
وَ مِنْ خُطْبَة لَهُ (عَلَيْهِ‌السَّلامُ)
از خطبه هاى آن حضرت است
در نکوهش اصحاب از نرفتن به جهاد
«اَمّا بَعْدُ»۱پس از حمد خدا
«فَاِنَّ الْجِهادَ بابٌ مِنْ اَبْوابِ الْجَنَّةِ،»۲جهاد درى است از درهاى بهشت،
«فَتَحَهُ اللّهُ لِخاصَّةِ اَوْلِیائِهِ،»۳که خداوند آن را به روى اولیاء خاصّ خود گشوده،
«وَ هُوَ لِباسُ التَّقْوی»۴جهاد جامه پرهیزگارى
«وَ دِرْعُ اللّهِ الْحَصینَةُ»۵زره استوار
«وَ جُنَّتُهُ الْوَثیقَةُ»۶و سپر مطمئن خداست.
«فَمَنْ تَرَکَهُ رَغْبَةً عَنْهُ اَلْبَسَهُ اللّهُ ثَوْبَ الذُّلِّ»۷هر کس آن را از باب بى اعتنایى ترک کند، خداوند بر او جامه ذلت بپوشاند،
«وَ شَمْلَةَ الْبَلاءِ،»۸و غرق بلا نماید،
«وَ دُیِّثَ بِالصَّغارِ وَ الْقَماءَةِ»۹و به ذلّت و خوارى و پستى گرفتار آید
«وَ ضُرِبَ عَلى قَلْبِهِ بِالْإِسْهابِ،»۱۰بر دلش پرده هاى بى عقلى زده شود،
«وَ اُدیلَ الْحَقُّ مِنْهُ بِتَضْییعِ الْجِهادِ»۱۱و در برابر ضایع کردن جهادْ حق از او گرفته شود
«وَ سیمَ الْخَسْفَ»۱۲و محکوم به ذلت و خوارى
«وَ مُنِعَ النِّصْفَ»۱۳و محروم از انصاف گردد.
«اَلَا وَ اِنِّى قَدْ دَعَوْتُکُمْ اِلى قِتالِ هؤُلاءِ الْقَوْمِ لَیْلاً وَ نَهاراً وَ سِراًّ وَ اِعْلاناً»۱۴بدانید که من شب و روز و نهان و آشکار، شما را به جنگ این قوم دعوت کردم،
«وَ قُلْتُ لَكُمُ»۱۵به شما گفتم که
«اغْزُوهُمْ قَبْلَ اَنْ یَغْزُوکُمْ،»۱۶با اینان بجنگید پیش از اینکه با شما بجنگند،
«فَوَاللّهِ ما غُزِیَ قَوْمٌ قَطُّ فى عُقْرِ دارِهِمْ اِلاّ ذَلُّوا.»۱۷به خدا قسم هیچ ملّتى در خانه اش مورد حمله قرار نگرفت مگر اینکه ذلیل شد.
«فَتَواکَلْتُمْ وَ تَخاذَلْتُمْ حَتّى شُنَّتْ عَلَيْكُمُ الْغاراتُ،»۱۸اما شما مسئولیت جهاد را به یکدیگر حواله کردید و به یارى یکدیگر برنخاستید تا دشمن از هر سو بر شما تاخت،
«وَ مُلِکَتْ عَلَيْكُمُ الْأَوْطانُ»۱۹و شهرها را از دست شما گرفت.
«وَ هذا اَخُو غامِدٍ وَ قَدْ وَرَدَتْ خَیْلُهُ الْأَنْبارَ،»۲۰این مرد غامدى است که لشکرش به انبار وارد شد،
«وَ قَدْ قَتَلَ حَسّانَ بْنَ حَسّانَ الْبَکْرِیَّ»۲۱حسّان بن
حسّان بکرى را کشت،
«وَ اَزالَ خَیْلَکُمْ عَنْ مَسالِحِها.»۲۲و مرزبانان شما را از جاى خود راند.
«وَ لَقَدْ بَلَغَنی اَنَّ الرَّجُلَ مِنْهُمْ کانَ یَدْخُلُ عَلَى الْمَرْاَةِ الْمُسْلِمَةِ وَ الْأُخْرَی الْمُعاهَدَةِ»۲۳به من خبر رسیده مهاجمى از آنان بر زن مسلمان و زنِ در پناه اسلام تاخته
«فَیَنْتَزِعُ حِجْلَها وَ قُلْبَها وَ قَلائِدَها وَ رِعاثَها، »۲۴و خلخال و دستنبد و گردنبند و گوشواره او را به یغما برده،
«ما تَمْتَنِعُ مِنْهُ اِلَّا بِاِلْإِسْتِرْجاعِ وَ الْإِسْتِرْحامِ»۲۵و آن بینوا در برابر آن غارتگر جز کلمه استرجاع و طلب دلسوزى راهى نداشته،
«ثُمَّ انْصَرَفُوا وافِرینَ،»۲۶آن گاه این غارتگران باغنیمت بسیار بازگشته،
«ما نالَ رَجُلاً مِنْهُمْ کَلْمٌ»۲۷در حالى که یک نفر از آنها زخمى نشده
«وَ لَا اُریقَ لَهُمْ دَمٌ.»۲۸و احدى از آنان به قتل نرسیده.
«فَلَوْ اَنَّ امْرَءاً مُسْلِماً ماتَ مِنْ بَعْدِ هذا اَسَفاً ما کانَ بِهِ مَلُوماً»۲۹اگر بعد از این حادثه مسلمانى از غصه بمیرد جاى ملامت نیست،
«بَلْ کانَ بِهِ عِنْدى جَدیراً.»۳۰بلکه مرگ او در نظر مــن شــایستـه اســت.
«فَيا عَجَباً عَجَباً! وَاللّهِ یُمیتُ الْقَلْبَ، وَ یَجْلِبُ الْهَمَّ اجْتِماعُ هؤُلاءِ الْقَوْمِ عَلى باطِلِهِمْ وَ تَفَرُّقُکُمْ عَنْ حَقِّکُمْ»۳۱عجبا عجبا! به خدا سوگند که اجتماع اینان بر باطلشان، و پراکندگى شما از حقّتان دل را مى میراند، و باعث جلب غم و غصه است.
«فَقُبْحاً لَكُمْ وَ تَرَحاً»۳۲رویتان زشت و قلبتان غرق غم باد
«حینَ صِرْتُمْ غَرَضاً یُرْمی»۳۳که خود را هدف تیر دشمن قرار دادید،
«یُغارُ عَلَيْكُمْ وَ لَا تُغیرُونَ،»۳۴آنان شما را غارت کردند و شما چیزى به دست نیاوردید،
«وَ تُغْزَوْنَ وَ لَا تَغْزُونَ»۳۵جنگیدند ولى شما نجنگیدید،
«وَ یُعْصَی اللّهُ وَ تَرْضَوْنَ.»۳۶خدا را معصیت مى کنند و شما خشنودید.
«فَاِذا اَمَرْتُکُمْ بِالسَّیْرِ اِلَيْهِمْ فى اَیّامِ الْحَرِّ»۳۷در تابستان شما را دعوت به جهاد آنان مى کنم
«قُلْتُمْ: هذِهِ حَمارَّةُ الْقَیْظِ»۳۸گویید: هوا گرم است
«اَمْهِلْنا یُسَبَّخْ عَنَّا الْحَرُّ»۳۹مهلت ده تا گرما برود.
«وَ اِذا اَمَرْتُکُمْ بِالسَّیْرِ اِلَيْهِم فِى الشِّتاءِ»۴۰و در زمستان شما را مى خوانم
«قُلْتُمْ: هذِهِ صَبارَّةُ الْقُرِّ»۴۱گویید: هوا سرد است،
«اَمْهِلْنا یَنْسَلِخْ عَنَّا الْبَرْدُ. »۴۲مهلت ده تا سرما بنشیند.
«كُلُّ هذا فِراراً مِنَ الْحَرِّ وَ الْقُرِّ»۴۳همه این بهانه ها براى فرار از گرما و سرماست.
«فَاِذا کُنْتُمْ مِنَ الْحَرِّ وَ الْقُرِّ تَفِرُّونَ »۴۴شما که از گرما و سرما مى گریزید
«فَاَنْتُمْ وَاللّهِ مِنَ السَّیْفِ اَفَرُّ.»۴۵پس به خدا سوگند از شمشیر گریزان تر خواهید بود.
«يا اَشْباهَ الرِّجالِ وَ لَا رِجالَ،»۴۶اى نامردان مردنما،
«حُلُومُ الاْطْفالِ»۴۷دارندگان رؤیاهاى کودکانه،
«وَ عُقُولُ رَبّاتِ الْحِجالِ! »۴۸و عقلهایى به اندازه عقل زنان حجله نشین،
«لَوَدِدْتُ اَنِّى لَمْ اَرَکُمْ وَ لَمْ اَعْرِفْکُمْ.»۴۹اى کاش شما را ندیده بودم و نمى شناختم.
«مَعْرِفَةٌ وَاللّهِ جَرَّتْ نَدَماً وَ اَعْقَبَتْ سَدَماً»۵۰به خدا قسم حاصل شناختن شما پشیمانى و غم و غصه است.
«قاتَلَکُمُ اللّهُ،»۵۱خدا شما را بکشد،
«لَقَدْ مَلاَتُمْ قَلْبی قَیْحاً»۵۲که دلم را پر از خون کردید
«وَ شَحَنْتُمْ صَدْری غَیْظاً»۵۳و سینه ام را مالامال خشم نمودید
«وَ جَرَّعْتُمُونی نُغَبَ التَّهْمامِ اَنْفاساً،»۵۴و پى در پى جرعه اندوه به کامم ریختید،
«وَ اَفَسَدْتُمْ عَلَىَّ رَأْیی بِالْعِصْیانِ وَ الْخِذْلانِ»۵۵و تدبیرم را به نافرمانى و ترک یارى تباه کردید
«حَتّى لَقَدْ قالَتْ قُرَیْشٌ:ِ»۵۶تا جایى که قریش گفت:
«إِنَّ ابْنَ اَبی طالِب رَجُلٌ شُجاعٌ»۵۷پسر ابوطالب شجاع است
«وَ لكِنْ لَا عِلْمَ لَهُ بِالْحَرْبِ.»۵۸ولى دانش جنگیدن ندارد.
«لِلّهِ اَبُوهُمْ!»۵۹خدا پدرانشان را جزا دهد،
«وَ هَلْ اَحَدٌ مِنْهُمْ اَشَدُّ لَها مِراساً»۶۰آیا هیچ کدام آنان کوشش و تجربه مرا در جنگ داشته؟
«، وَ اَقْدَمُ فيها مَقاماً مِنِّى؟»۶۱و پیشقدمیش از من بیشتر بوده؟
«لَقَدْ نَهَضْتُ فيها وَ ما بَلَغْتُ الْعِشْرینَ، »۶۲هنوز به سن بیست سالگى نرسیده بودم که آماده جنگ شدم،
«وَ ها اَنَا ذا قَدْ ذَرَّفْتُ عَلَى السِّتِّینَ،»۶۳اکنون عمرم از شصت گذشته،
«وَلكِنْ لَا رَأْیَ لِمَنْ لَا یُطاعُ.»۶۴ولى براى کسى که اطاعت نشود تدبیرى نیست.
