آخر - به فتح خاء (مفردات‌نهج‌البلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
آخر از مفردات
نهج البلاغه، به معنای غیر و دیگری می‌باشد. که
حضرت امیر (علیه‌السلام) در بیانی تعیین خلیفه بعدی توسط
ابوبکر را برای دیگری با همین کلمه بیان کرده است.
آخر (به‌فتح خاء)، به معنای غیر و دیگری، در بیان امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) آمده است.
چنان‌که دربار‌ه‌ی ابوبکر فرموده: «فیاعجبا بینا هو یستقیلها فی حیاته اذ عقدها لاخر بعد وفاته.»
عجبا!! ابوبكر در حيات خويش مى‌گفت: خلافت را از من بگيريد من بهترين شما نيستم ولى براى بعد از خود، آن را به ديگرى واگذار كرد،
فریقین هر دو نقل كرده‌اند که ابوبکر می‌گفت: «اقیلونی فلست بخیرکم.»
ولی به وقت مرگ طوماری نوشت و خلافت را به
عمر بن الخطاب داد.
قیامت را آخر نامیده‌اند که دنیا اوّل است و آن آخر، امام علی (علیه‌السلام) درباره متقی فرموده است: «اتعب نفسه لاخرته و اراح الناس من نفسه»
تانیث آن به‌علت وصف بودن به «حیات» است. «الحیاة الدنیا و الحیاة الآخرة.»
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «آخر»، ص۲۹.
