• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

مرء (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





مَرْء (به فتح میم و سکون راء) از واژگان نهج البلاغه به معنای مطلق انسان و مرد است. از اين ماده موارد زيادى در نهج‌ البلاغه آمده است. اِمرئه (به کسر الف) و مَرأة (به فتح میم) به معنى زن مى‌باشد.



مَرْء مرء و امرء به معنى مطلق انسان و مرد است، اِمرئه و مَرأة به معنى زن مى‌باشد.


حضرت علی (علیه‌السلام) می‌فرماید: «فَمَا خُلِقَ امْرءٌ عَبَثاً» (هيچ كس بيهوده و عبث آفريده نشده.) (شرح‌های حکمت: ) امرء منظور مطلق انسان است اعمّ از مرد و زن می‌باشد.


از اين ماده موارد زيادى در نهج البلاغه آمده است.


۱. قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۲، ص۹۶۹.    
۲. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت-الحسینی، ج۱، ص۳۹۱.    
۳. السید الشریف الرضی، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۸۶۸، حکمت ۳۵۹.    
۴. عبده، محمد، نهج البلاغه، ط مطبعة الإستقامة، ص۲۴۱، حکمت ۳۷۰.    
۵. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۵۴۰، حکمت ۳۷۰.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۸۲۹، حکمت ۳۷۰.    
۷. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۷۱۸.    
۸. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۷۱۹.    
۹. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمومنین، ج۱۵، ص۸۰.    
۱۰. هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۲۱، ص۴۵۵.    
۱۱. ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۱۹، ص۳۰۰.    



قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «مرء»، ج۲، ص۹۶۹.    






جعبه ابزار