• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

مَرْء (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


منبع: مَرْء (مفردات‌نهج‌البلاغه)
مقالات مرتبط: انسان (مفردات‌قرآن)، ناس (لغات‌قرآن)، انسان.


مَرْء (به فتح میم و سکون راء) از واژگان نهج البلاغه به معنای مطلق انسان و مرد است.
اِمرئه (به کسر الف) و مَرأة (به فتح میم) به معنى زن مى‌باشد.
از اين ماده موارد زيادى در نهج‌ البلاغه آمده است.


مَرْء
[۱] قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۲، ص۹۶۹.    
[۲] طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت-الحسینی، ج۱، ص۳۹۱.    
مرء و امرء به معنى مطلق انسان و مرد است.
اِمرئه و مَرأة به معنى زن مى‌باشد.

یکی از مواردی که در «نهج‌البلاغه» به کار رفته است، به شرح ذیل می‌باشد:

۲.۱ - امْرءٌ - حکمت ۳۵۹ (خلقت)

حضرت علی (علیه‌السلام) می‌فرماید:
«فَما خُلِقَ امْرءٌ عَبَثاً.»
[۳] السید الشریف الرضی، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۸۶۸، حکمت ۳۵۹.    
[۴] عبده، محمد، نهج البلاغه، ط مطبعة الإستقامة، ص۲۴۱، حکمت ۳۷۰.    
[۵] صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۵۴۰، حکمت ۳۷۰.    

«هيچ كس بيهوده و عبث آفريده نشده.»
[۶] مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۸۲۹، حکمت ۳۷۰.    
[۷] ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۷۱۸.    
(شرح‌های حکمت:
[۸] ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۷۱۹.    
[۹] مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمومنین، ج۱۵، ص۸۰.    
[۱۰] هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۲۱، ص۴۵۵.    
[۱۱] ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۱۹، ص۳۰۰.    
)
امرء منظور مطلق انسان است اعمّ از مرد و زن می‌باشد.


از اين ماده موارد زيادى در «نهج‌البلاغه» آمده است.

۱. ↑ قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۲، ص۹۶۹.    
۲. ↑ طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت-الحسینی، ج۱، ص۳۹۱.    
۳. ↑ السید الشریف الرضی، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۸۶۸، حکمت ۳۵۹.    
۴. ↑ عبده، محمد، نهج البلاغه، ط مطبعة الإستقامة، ص۲۴۱، حکمت ۳۷۰.    
۵. ↑ صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۵۴۰، حکمت ۳۷۰.    
۶. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۸۲۹، حکمت ۳۷۰.    
۷. ↑ ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۷۱۸.    
۸. ↑ ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۷۱۹.    
۹. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمومنین، ج۱۵، ص۸۰.    
۱۰. ↑ هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۲۱، ص۴۵۵.    
۱۱. ↑ ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۱۹، ص۳۰۰.    


• قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «مرء»، ج۲، ص۹۶۹.    


رده‌های این صفحه : مفردات نهج البلاغه | واژه شناسی واژگان حکمت 359 نهج البلاغه
جعبه ابزار