• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

بطل (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف




بَطَل (بر وزن شَرَف و سکون لام) یکی از مفردات نهج البلاغه به معنای شجاع، پهلوان و دلیر می‌باشد که حضرت علی (علیه‌السلام) در مورد خودش این واژه استفاده نموده است.



بَطَل (بر وزن شَرَف و سکون لام) به معنای شجاع و پهلوان، آمده است. علت این اسم‌گذاری آن است که هر کس با او پنجه در پنجه افتد، حیاتش و زندگی‌اش باطل شده و از بین می‌رود؛ و یا به‌علت آن‌که عظائم امور با او باطل و حلّ می‌شود.


آن حضرت (صلوات‌الله‌علیه) درباره خودش می‌فرماید: «و لقد واسیته بنفسی فی المواطن التی تنکص فیها الابطال و تتاّخر فیها الاقدام نجدة اکرمنی الله بها؛ من وجودم را شریک رسول الله (صلی‌اللّه‌علیه‌وآله‌وسلّم) کردم و با وجود خود از او در محل‌هایی که پهلوانان عقب می‌نشینند و قدم‌ها عقب می‌مانند، در اثر شجاعتی که خدا به من داده است، دفاع نمودم.»


این واژه فقط یک‌بار در «نهج البلاغه» آمده است.


۱. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۳۱۱، خطبه۱۹۷.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «بَطَل»، ص۱۴۳.    






جعبه ابزار