گزارش خطا
برای مشاهده معنا و شرح هر کلمه، بر روی آن کلیک کنید.
سياسي ، عقائدي
وَ مِنْ كَلام لَهُ (عَلَيْهِالسَّلامُ)
از سخنان آن حضرت است
فِى الْخَوارِجِ لَمّا اَنْكَروا تَحكيمَ الرِّجالِ وَ يَذُمُّ فيهِ اَصْحابَهُ فِى التَّحْكيمِ، فَقالَ (عَلَيْهِالسَّلامُ):
در رابطه با خوارج وقتى که حَکَمیت را انکار کردند، در این کلام اصحاب خود را نسبت به حکمیت سرزنش مى نماید. فرمود:
۱ . ماهيّة التّحكيم
«اِنّا لَمْ نُحَکِّمِ الرِّجالَ وَ اِنَّما حَکَّمْنَا الْقُرْآنَ، »۱ما مردمان را حَکَم قرار ندادیم، قرآن را حَکَم کردیم،
«وَ هذَا الْقُرْآنُ اِنَّما هُوَ خَطٌّ مَسْطُورٌ بَیْنَ الدَّفَّتَیْنِ»۲و این قرآن خطى است نوشته شده میان دو جلد
«لا یَنْطِقُ بِلِسان»۳که با زبان حرف نمى زند
«وَ لابُدَّ لَهُ مِنْ تَرْجُمان»۴او را مترجمى لازم است
«وَ اِنَّما یَنْطِقُ عَنْهُ الرِّجالُ. »۵و از جانب او مردان سخن مى گویند.
«وَ لَمّا دَعانَا الْقَوْمُ اِلى اَنْ نُحَکِّمَ بَیْنَنا الْقُرْآنَ لَمْ نَکُنِ الْفَریقَ الْمُتَوَلِّیَ عَنْ کِتابِ اللّهِ تَعالی»۶زمانى که این مردم ما را به حکمیت قرآن دعوت کردند ما قومى نبودیم که از قرآن رو بگردانیم،
«وَ قَدْ قالَ اللّهُ سُبْحانَهُ:«فَإِن تَنَازَعْتُمْ فِی شَیْءٍ فَرُدُّوهُ إِلَی اللَّهِ وَ الرَّسُولِ» »۷در حالى که خداوند سبحان فرموده: «اگر در چیزى اختلاف کردید آن را به خدا و رسولش برگردانید.»
«فَرَدُّهُ اِلَى اللّهِ اَنْ نَحْکُمَ بِکِتابِهِ»۸برگرداندن اختلاف به خداوند این است که کتابش را حاکم قرار دهیم
«وَ رَدُّهُ اِلَى الرَّسُولِ اَنْ نَأْخُذَ بِسُنَّتِهِ. »۹و ارجاع دادن اختلاف به پیامبرش این است که سنّتش را اخذ کنیم.
«فَاِذا حُکِمَ بِالصِّدْقِ فى کِتابِ اللّهِ فَنَحْنُ اَحَقُّ النّاسِ بِهِ، »۱۰پس اگر از روى صدق در کتاب خدا حکم شود، ما به آن حکم از همه مردم سزاوارتریم،
«وَ اِنْ حُکِمَ بِسُنَّةِ رَسُولِ اللّهِ صَلَّی اللّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ فَنَحْنُ اَوْلاهُمْ بِهِ.»۱۱و اگر به سنّت رسول خدا (صلّىاللّهعلیهوآله حکم شود، ما از همه مردم به آن اولى تریم.
«وَ اَمّا قَوْلُکُمْ: لِمَ جَعَلْتَ بَیْنَکَ وَ بَیْنَهُمْ اَجَلاً فِى التَّحْکیمِ؟»۱۲امّا گفتار شما که چرا میان خود و آنان در حَکَمیت مدت قرار دادى؟
«فَاِنَّما فَعَلْتُ ذلِكَ لِیَتَبَیَّنَ الْجاهِلُ وَ یَتَثَبَّتَ الْعالِمُ، »۱۳براى این بود که جاهل حق را نزد خودش روشن کند، و دانا در عقیده اش تحقیق بیشتر کند،
«وَ لَعَلَّ اللّهُ اَنْ یُصْلِحَ فى هذِهِ الْهُدْنَةِ اَمْرَ هذِهِ الاُْمَّةِ، »۱۴و شاید خداوند در این مدتِ آرامش کار این امت را اصلاح کند،
«وَلا تُؤْخَذَ بِاَکْظامِها فَتَعْجَلَ عَنْ تَبَیُّنِ الْحَقِّ وَ تَنْقادَ لاَِوَّلِ الْغَیِّ.»۱۵و در مضیقه نباشند تا پیش از شناخت حق شتاب کرده و به نخستین گمراهى گردن نهند.
۲. علل توبيخ اهل الكوفة
«اِنَّ اَفْضَلَ النّاسِ عِنْدَ اللّهِ مَنْ کانَ الْعَمَلُ بِالْحَقِّ اَحَبَّ اِلَيْهِ وَ اِنْ نَقَصَهُ وَ کَرَثَهُ مِنَ الْباطِلِ وَ اِنْ جَرَّ اِلَيْهِ فائِدَةً وَ زادَهُ.»۱۶قطعاً برترین مردم نزد خداوند کسى است که عمل به حق پیش او اگرچه از نتیجه آن نقصان و سختى بیند محبوبتر از باطل باشد اگرچه باطل به او نفع رساند و مقام او را بالاتر گرداند.
«فَاَيْنَ یُتاهُ بِكُمْ؟ »۱۷سرگردانى شما از کدام ناحیه است؟
«وَ مِنْ اَيْنَ اُتیتُمْ؟ »۱۸این فتنه از کجا به شما رسید؟
«اِسْتَعِدُّوا لِلْمَسیرِ اِلى قَوْم حَیاری عَنِ الْحَقِّ لا یُبْصِرُونَهُ،»۱۹مهیّا براى رفتن به سوى مردمى شوید که در شناخت حق سرگردان و از دیدن آن کورند،
«وَ مُوزَعینَ بِالْجَوْرِ لا یَعْدِلُونَ بِهِ،»۲۰و به ستم تشویق شده آن را به عدل و انصاف بدل نمى کنند،
«جُفاة عَنِ الْکِتابِ»۲۱از فهم قرآن دور
«نُکُب عَنِ الطَّریقِ»۲۲و از راه راست منحرفند
«ما اَنْتُمْ بِوَثیقَة یُعْلَقُ بِها، »۲۳شما طرف اعتماد نیستید که بتوان به شما اعتماد کرد،
«وَ لا زَوافِرِ عِزٍّ یُعْتَصَمُ اِلَيْها»۲۴و نه یاران توانمندى که بتوان به شما متّکى شد
«لَبِئْسَ حُشّاشُ نارِ الْحَرْبِ اَنْتُمْ! »۲۵براى افروختن آتش جنگ بد آتش افروزانى هستید!
«اُفٍّ لَكُمْ»۲۶اف بر شما
«لَقَدْ لَقیتُ مِنْكُمْ بَرْحاً!»۲۷که از شما بس اذیّت و بلا دیدم!
«یَوْماً اُنادیکُمْ وَ یَوْماً اُناجیکُمْ»۲۸روزى شما را براى یارى ندا مى کنم،و روزى دیگر با شما (بر سر تقصیرتان) نجوا مى کنم
«فَلا اَحْرارُ صِدْق عِنْدَ النِّداءِ»۲۹نه در وقت ندا آزادمردان صادقى هستید
«وَ لا اِخْوانُ ثِقَة عِنْدَ النَّجاءِ.»۳۰و نه در موقع نجوا رازداران مورد اطمینانى مى باشید.