سطر (مفرداتنهجالبلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
سَطْر (به فتح سین و سکون طاء) از
واژگان نهج البلاغه به معنای نوشتن و
خطّ و صفّ است. این واژه دارای مشتقاتی است که در
نهج البلاغه بهکار رفته است، مانند:
اَساطیر (به فتح الف و سین) به معنای نوشتههای باطل و افسانهها و آن جمع اسطار یا اسطوره است. چهار مورد از این واژه در
نهج البلاغه آمده است.
سَطْر به معنای نوشتن و خطّ و صفّ آمده است.
امام علی (علیهالسلام) به کاتب خود
ابورافع فرمود:
«أَلِقْ دَوَاتَكَ، وَأَطِلْ جِلْفَةَ قَلَمِكَ، وَفَرِّجْ بَيْنَ السُّطورِ» (
مرکّب دواتت را با گذاردن ليقه در آن تنظيم كن و نوک قلمت را طولانى نما، بين سطرها فاصله بينداز...)
(شرحهای حکمت:
) منظور از سطور نوشتهها و خطوط است که در «دوت»
و «جلف»
گذشت.
«وَتُراجِعُني السُّطورَ » یعنی «از من میخواهی که در جواب تو سطرهائی بنویسم.»
(شرحهای نامه:
)
اساطیر: نوشتههای باطل و افسانهها و آن جمع اسطار یا اسطوره است آن حضرت به
معاویه نوشته:
«وَقدْ أَتَاني كِتابٌ مِنْكَ ذو أَفانينَ ... وَأَساطيرَ» (نامهاى از تو به من رسيده كه سراسر آن پشت هم اندازى بود...در اساطير و سخنان افسانهاى)
(شرحهای نامه:
)
چهار مورد از واژه سطر در نهج البلاغه آمده است.
•
قرشی بنابی، علیاکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «سطر»، ج۱، ص۵۳۰.