• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

حکم - به فتح حاء و کاف (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


منبع: حکم - به فتح حاء و کاف (مفردات نهج البلاغه (جلد ۱))
مقالات مرتبط: حکم (مفردات‌قرآن)، حکم (نام‌های خداوند)، حکم.


حکم از واژگان نهج البلاغه به معنای داور و قاضی است. حضرت علی (علیه‌السلام) درباره در رابطه با داوری ابوموسی و عمرو بن عاص از این واژه استفاده نموده است.


حکم (بر وزن شرف) داور و قاضی است.
[۱] طریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین ت-الحسینی، ج۶، ص۴۵.    
[۲] شرتونی، سعید، اقرب الموارد فی فصح العربیة و الشوارد، ج۱، ص۶۹۸.    


«و نعم الحکم الله»
[۳] السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۶۷۷، نامه ۴۵.    
[۴] عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الاستقامة، ج۳، ص۷۹، نامه ۴۵.    
[۵] صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۴۱۷، نامه ۴۵.    
(و بهترين حاكم خداست).
[۶] مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۶۵۳.    
[۷] ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۱۶۷.    
(شرح‌های نامه:
[۸] ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۱۷۳.    
[۹] مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۱۰، ص۲۰۴.    
[۱۰] هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۲۰، ص۹۷.    
[۱۱] ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة، ج۱۶، ص۲۰۹.    
)

حضرت در رابطه با دو داور خبیث ابوموسی و عمرو بن عاص، خطاب به خوارج فرموده: «فانّما حکّم الحکمان لیحییا ما احیا القرآن و یمیتا ما امات القرآن»
[۱۲] السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۲۸۷، خطبه ۱۲۷.    
[۱۳] عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الاستقامة، ج۲، ص۱۲، خطبه ۱۲۵.    
[۱۴] صبحی صالح، نهج البلاغه، ص ۱۸۵، خطبه ۱۲۷.    
( آن دو داور حکم شدند تا زنده کنند آنچه را که قرآن زنده کرده و بمیرانند آنچه را که قرآن میرانده است).
[۱۵] مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۲۷۵.    
[۱۶] ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۲۴۴.    
(شرح‌های خطبه:
[۱۷] ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۲۴۷.    
[۱۸] مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۵، ص۳۴۰.    
[۱۹] هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۸، ص۲۰۱.    
[۲۰] ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة، ج۸، ص۱۲۳.    
)

۱. ↑ طریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین ت-الحسینی، ج۶، ص۴۵.    
۲. ↑ شرتونی، سعید، اقرب الموارد فی فصح العربیة و الشوارد، ج۱، ص۶۹۸.    
۳. ↑ السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۶۷۷، نامه ۴۵.    
۴. ↑ عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الاستقامة، ج۳، ص۷۹، نامه ۴۵.    
۵. ↑ صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۴۱۷، نامه ۴۵.    
۶. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۶۵۳.    
۷. ↑ ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۱۶۷.    
۸. ↑ ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۱۷۳.    
۹. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۱۰، ص۲۰۴.    
۱۰. ↑ هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۲۰، ص۹۷.    
۱۱. ↑ ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة، ج۱۶، ص۲۰۹.    
۱۲. ↑ السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۲۸۷، خطبه ۱۲۷.    
۱۳. ↑ عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الاستقامة، ج۲، ص۱۲، خطبه ۱۲۵.    
۱۴. ↑ صبحی صالح، نهج البلاغه، ص ۱۸۵، خطبه ۱۲۷.    
۱۵. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۲۷۵.    
۱۶. ↑ ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۲۴۴.    
۱۷. ↑ ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۲۴۷.    
۱۸. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۵، ص۳۴۰.    
۱۹. ↑ هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۸، ص۲۰۱.    
۲۰. ↑ ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة، ج۸، ص۱۲۳.    


• قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «»، ج۱، ص۲۹۳.    


رده‌های این صفحه : مفردات نهج البلاغه | واژه شناسی واژگان خطبه 127 نهج البلاغه | واژه شناسی واژگان نامه 45 نهج البلاغه
جعبه ابزار