گزارش خطا
برای مشاهده معنا و شرح هر کلمه، بر روی آن کلیک کنید.
(وَ نَبِّئْهُمْ أَنَّ الْمَاءَ قِسْمَةٌ بَیْنَهُمْ ۖ کُلُّ شِرْبٍ مُّحْتَضَرٌ)۲۸و به آنها خبر ده که آب(قریه) باید
در میانشان تقسیم شود، (یک روز سهم ناقه، و یک روز براى آنها) و هر یک براى سهم خود باید حاضر شوند.
(فَنَادَوْا صَاحِبَهُمْ فَتَعَاطَیٰ فَعَقَرَ)۲۹(ولى سرانجام) یکى از یاران خود را (براى از بین بردن ناقه) صدا زدند، او به سراغ این کار آمد و (ناقه را) پى کرد.
(فَکَیْفَ کَانَ عَذَابِی وَ نُذُرِ)۳۰پس (بنگرید)
عذاب و انذارهاى من چگونه بود!
(إِنَّا أَرْسَلْنَا عَلَیْهِمْ صَیْحَةً وَاحِدَةً فَکَانُوا کَهَشِیمِ الْمُحْتَظِرِ)۳۱ما فقط یک صیحه (آسمانى) بر آنها فرستادیم و به دنبال آن همگى بصورت گیاهان خشک که براى خوراک چهارپایان آماده مى کنند درآمدند
(وَ لَقَدْ یَسَّرْنَا الْقُرْآنَ لِلذِّکْرِ فَهَلْ مِن مُّدَّکِرٍ)۳۲ما
قرآن را براى پند گرفتن آسان ساختیم; آیا کسى هست که پند گیرد؟!
(کَذَّبَتْ قَوْمُ لُوطٍ بِالنُّذُرِ)۳۳قوم لوط انذارها (ى پى
در پى پیامبرشان) را تکذیب کردند;
(إِنَّا أَرْسَلْنَا عَلَیْهِمْ حَاصِبًا إِلَّا آلَ لُوطٍ ۖ نَّجَّیْنَاهُم بِسَحَرٍ)۳۴ما بر آنها طوفانى از شن فرستادیم (و همه را هلاک کرد)، جز خاندان لوط که سحرگاهان نجاتشان دادیم.
(نِّعْمَةً مِّنْ عِندِنَا ۚ کَذَٰلِکَ نَجْزِی مَن شَکَرَ)۳۵این نعمتى بود از ناحیه ما; این گونه هر کسى را که شکر کند پاداش مى دهیم.
(وَ لَقَدْ أَنذَرَهُم بَطْشَتَنَا فَتَمَارَوْا بِالنُّذُرِ)۳۶او آنها را از مجازات ما بیم داد، ولى آنها اصرار بر مجادله و القاى شک
در برابر انذارهاى الهى داشتند.
(وَ لَقَدْ رَاوَدُوهُ عَن ضَیْفِهِ فَطَمَسْنَا أَعْیُنَهُمْ فَذُوقُوا عَذَابِی وَ نُذُرِ)۳۷آنها از او خواستند میهمانانش را
در اختیارشان بگذارد; ولى ما چشمانشان را نابینا کردیم (و گفتیم:) بچشید
عذاب و انذارهاى مرا!
(وَ لَقَدْ صَبَّحَهُم بُکْرَةً عَذَابٌ مُّسْتَقِرٌّ)۳۸سرانجام صبحگاهان و
در اوّل روز
عذابى طولانى به سراغشان آمد.
(فَذُوقُوا عَذَابِی وَ نُذُرِ)۳۹(و گفتیم:) پس بچشید
عذاب وانذارهاى مرا!
(وَلَقَدْ یَسَّرْنَا الْقُرْآنَ لِلذِّکْرِ فَهَلْ مِن مُّدَّکِرٍ)۴۰ما
قرآن را براى پند گرفتن آسان ساختیم; آیا کسى هست که پند گیرد؟!
(وَ لَقَدْ جَاءَ آلَ فِرْعَوْنَ النُّذُرُ)۴۱و (همچنین) انذارها و هشدارها (یکى پس از دیگرى) به سراغ فرعونیان آمد،
(کَذَّبُوا بِآیَاتِنَا کُلِّهَا فَأَخَذْنَاهُمْ أَخْذَ عَزِیزٍ مُّقْتَدِرٍ)۴۲امّا آنها همه آیات ما را تکذیب کردند، و ما آنها را گرفتیم و مجازات کردیم، گرفتن قدرتمندى توانا!
(أَکُفَّارُکُمْ خَیْرٌ مِّنْ أُولَٰئِکُمْ أَمْ لَکُم بَرَاءَةٌ فِی الزُّبُرِ)۴۳آیا کافران شما بهتر از آنانند یا براى شما امان نامه اى
در کتب آسمانى نازل شده است؟!
(أَمْ یَقُولُونَ نَحْنُ جَمِیعٌ مُّنتَصِرٌ)۴۴یا مى گویند: «ماجماعتى متحد و پیروزیم»؟!
(سَیُهْزَمُ الْجَمْعُ وَ یُوَلُّونَ الدُّبُرَ)۴۵(امّا) بزودى جمعشان شکست مى خورد و پا به فرار مى گذارند!
(بَلِ السَّاعَةُ مَوْعِدُهُمْ وَ السَّاعَةُ أَدْهَیٰ وَ أَمَرُّ)۴۶(علاوه بر این) رستاخیز موعد آنهاست، و مجازات قیامت هولناکتر و تلخ تر است!
(إِنَّ الْمُجْرِمِینَ فِی ضَلَالٍ وَ سُعُرٍ)۴۷مجرمان
در گمراهى و شعله هاى آتشند،
(یَوْمَ یُسْحَبُونَ فِی النَّارِ عَلَیٰ وُجُوهِهِمْ ذُوقُوا مَسَّ سَقَرَ)۴۸در آن روز که به صورت
در آتش دوزخ کشیده مى شوند (و به آنها گفته مى شود:) بچشید
عذاب دوزخ را!
(إِنَّا کُلَّ شَیْءٍ خَلَقْنَاهُ بِقَدَرٍ)۴۹به یقین ما هر چیز را به اندازه آفریدیم.
