عین - به فتح عین (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
عَيْن (به فتح عین و سکون یاء) یکی از مفردات به کار رفته در
قرآن کریم به معنای
چشم و
چشمه است. و گاهى از عَين
نظارت و
حفظ و زير نظر گرفتن مراد است.
عَيْن:
چشم و
چشمه است.
مثل:
(وَ كَتَبْنا عَلَيْهِمْ فِيها أَنَّ النَّفْسَ بِالنَّفْسِ وَ الْعَيْنَ بِالْعَيْنِ) كه بمعنى چشم است، و مثل:
(فَانْفَجَرَتْ مِنْهُ اثْنَتا عَشْرَةَ عَيْناً) كه بمعنى چشمه است.
با مراجعه به
قرآن خواهيم ديد كه جمع عَيْن بمعنى چشم اَعْيُن است، مثل:
(وَ لَهُمْ أَعْيُنٌ لا يُبْصِرُونَ بِها).
و جمع عَيْن بمعنى چشمه عُيُون، مثل:
(إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي جَنَّاتٍ وَ عُيُونٍ).
بنظر
راغب معناى اصلى عَين چشم است و معانى ديگر به عنايت ميباشد، حتى چشمه را از آن عين گويند كه مثل چشم داراى آب است.
گاهى از عَين
نظارت و
حفظ و زير نظر گرفتن مراد است، مثل:
(فَأَوْحَيْنا إِلَيْهِ أَنِ اصْنَعِ الْفُلْكَ بِأَعْيُنِنا وَ وَحْيِنا) «به او
وحی كرديم كه كشتى را زير نظر ما و با دستور ما بساز».
قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله "عَین"، ج۵، ص۸۴.
