• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

یسر (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





یُسْر (به ضم یاء و سکون سین) از واژگان قرآن کریم به معنای آسانی است. این واژه دارای مشتقاتی است که در آیات قرآن به کار رفته است؛ مانند: اِسْتیسار (به کسر همزه و تاء و فتح سین) و تَیَسُّر (به فتح تاء و یاء و ضم سین مشدده) به معنی آسان بودن و مقدور بودن، تَیْسیر (به فتح تاء و سکون یاء و کسر سین) به معنای آسان کردن‌، یَسیر (به فتح یاء و کسر سین) به معنای آسان، مَیْسَرَة (به فتح میم و سین و راء) به معنای آسانی و توانگری و مَیْسِر (به فتح میم و کسر سین) به معنای قمار.



یُسْربه معنای آسانی است.


(فَإِنَّ مَعَ الْعُسْرِ يُسْراً) «به یقین با (هر) سختى آسانى است!»
(اِنَّ مَعَ الْعُسْرِ یُسْراً) «راستی با دشواری آسانی هست.»ظهور آیه آنست که آسانی توام با دشواری است نه بعد از آن.

۲.۱ - استیسار

اِسْتیسار (به کسر همزه و تاء و فتح سین) و تَیَسُّر (به فتح تاء و یاء و ضم سین مشدده) به معنی آسان بودن و مقدور بودن است‌.
(فَاِنْ اُحْصِرْتُمْ فَمَا اسْتَیْسَرَ مِنَ الْهَدْیِ‌) «اگر محصور و ممنوع شدید و نتوانستید عمل حج را به پایان برید آنچه از قربانی مقدور است بفرستید.»

۲.۲ - تیسیر

تَیْسیر (به فتح تاء و سکون یاء و کسر سین) به معنای آسان کردن‌ است.
(وَ لَقَدْ یَسَّرْنَا الْقُرْآنَ لِلذِّکْرِ فَهَلْ مِنْ مُدَّکِرٍ) «حقّا که قرآن را برای پند گرفتن آسان کرده‌ایم آیا پند گیرنده‌ای هست؟»
(وَ نُیَسِّرُکَ‌ لِلْیُسْری‌) (و ما تو را براى انجام هر كار خير آماده مى‌كنيم!)
(فَاَمَّا مَنْ اَعْطی‌ وَ اتَّقی) (امّا آن كس كه (در راه خدا) انفاق كند و پرهيزگارى پيش گيرد.)
(وَ صَدَّقَ بِالْحُسْنی‌) (و جزاى نيک (الهى) را تصديق كند.)
(فَسَنُیَسِّرُهُ‌ لِلْیُسْری) (ما او را در مسير آسانى قرار مى‌دهيم!) یسری مؤنّث ایسر است به معنی آسانتر و موصوف آن باید مثل خصلت و طاعت مؤنّث باشد. مراد از تیسیر در آیه توفیق‌ است که نوعی آسان کردن کار می‌باشد.

۲.۳ - یسیر

یَسیر (به فتح یاء و کسر سین) به معنای آسان است.
(وَ کانَ ذلِکَ عَلَی اللَّهِ‌ یَسِیراً) «این کار بر خدا آسان است.» همچنین است میسور در آیه (فَقُلْ لَهُمْ قَوْلًا مَیْسُوراً) «با آنها بزبانی نرم سخن بگو یا وعده‌ای بده که آسان باشد.»
یَسِیر به معنی قلیل نیز آید مثل: (وَ نَزْدادُ کَیْلَ بَعِیرٍ ذلِکَ کَیْلٌ‌ یَسِیرٌ) (و يک بار شتر زيادتر دريافت خواهيم داشت؛ اين پيمانه (بار) كوچكى است!»)

۲.۴ - میسره

مَیْسَرَة (به فتح میم و سین و راء) به معنای آسانی و توانگری است زیرا که به وسیله ثروت کارها آسان می‌شود.
(وَ اِنْ کانَ ذُو عُسْرَةٍ فَنَظِرَةٌ اِلی‌ مَیْسَرَةٍ) «اگر قرض دار در تنگی باشد وظیفه مهلت دادنست تا زمان وسعت و سهولت اداء دین

۲.۵ - میسر

مَیْسِر (به فتح میم و کسر سین) به معنای قمار است. قمار باز را یاسر گویند. به قولی قمار را از آن میسر گویند که بوسیله آن مال دیگران آسان و بی‌زحمت به چنگ میاید.
(اِنَّمَا الْخَمْرُ وَ الْمَیْسِرُ وَ الْاَنْصابُ وَ الْاَزْلامُ رِجْسٌ مِنْ عَمَلِ الشَّیْطانِ فَاجْتَنِبُوهُ‌) «خمر، قمار، بت‌ها، تیرهای قمار پلید و از کار شیطان می‌باشند از آنها بپرهیزید.»
(يَسْئَلُونَكَ عَنِ الْخَمْرِ وَ الْمَيْسِرِ قُلْ فيهِما إِثْمٌ كَبيرٌ وَ مَنافِعُ لِلنَّاسِ وَ إِثْمُهُما أَكْبَرُ مِنْ نَفْعِهِما وَ يَسْئَلُونَكَ ما ذا يُنْفِقُونَ قُلِ الْعَفْوَ كَذلِكَ يُبَيِّنُ اللَّهُ لَكُمُ الْآياتِ لَعَلَّكُمْ تَتَفَكَّرُون) (درباره شراب و قمار از تو سؤال مى‌كنند، بگو: «در آنها گناه و زيان بزرگى است؛ و منافعى (از نظر مادى) براى مردم در بردارد؛ (ولى) گناه آنها از نفعشان بيشتر است. و از تو مى‌پرسند چه چيز انفاق كنند؟ بگو: از ما زاد نيازمندى خود.» اين چنين خداوند آيات را براى شما روشن مى‌سازد، شايد انديشه كنيد.)
(إِنَّما يُريدُ الشَّيْطانُ أَنْ يُوقِعَ بَيْنَكُمُ الْعَداوَةَ وَ الْبَغْضاءَ فِي الْخَمْرِ وَ الْمَيْسِرِ وَ يَصُدَّكُمْ عَنْ ذِكْرِ اللَّهِ وَ عَنِ الصَّلاةِ فَهَلْ أَنْتُمْ مُنْتَهُونَ) (شيطان مى‌خواهد به وسيله شراب و قمار، در ميان شما عداوت و کینه ايجاد كند، و شما را از ياد خدا و از نماز بازدارد. آيا (با اين همه زيان و فساد، و با اين نهى اكيد،) خوددارى خواهيد كرد؟!)


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۷، ص۲۶۲.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۸۹۱.    
۳. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۳، ص۵۲۰.    
۴. شرح/سوره۹۴، آیه۵.    
۵. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۳۱۵.    
۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲۰، ص۵۳۲.    
۷. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۷۷۱.    
۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۷، ص۱۵۷.    
۹. شرح/سوره۹۴، آیه۶.    
۱۰. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۳۱۶.    
۱۱. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲۰، ص۵۳۴.    
۱۲. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۷۷۱.    
۱۳. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۷، ص۱۵۸.    
۱۴. بقره/سوره۲، آیه۱۹۶.    
۱۵. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲، ص۷۵.    
۱۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲، ص۱۱۲.    
۱۷. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۲، ص۵۱۹.    
۱۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲، ص۲۴۲.    
۱۹. قمر/سوره۵۴، آیه۱۷.    
۲۰. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۹، ص۹۶.    
۲۱. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۹، ص۱۱۳.    
۲۲. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۹، ص۲۸۶.    
۲۳. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۴، ص۲۸.    
۲۴. اعلی/سوره۸۷، آیه۸.    
۲۵. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۹۱.    
۲۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۲۶۷.    
۲۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲۰، ص۴۴۵.    
۲۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۷۲۱.    
۲۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۷، ص۲۶.    
۳۰. لیل/سوره۹۲، آیه۵.    
۳۱. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۹۵.    
۳۲. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۳۰۲.    
۳۳. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲۰، ص۵۰۹.    
۳۴. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۷۶۰.    
۳۵. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۷، ص۱۲۸.    
۳۶. لیل/سوره۹۲، آیه۶.    
۳۷. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۹۵.    
۳۸. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۳۰۳.    
۳۹. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲۰، ص۵۰۹.    
۴۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۷۶۰.    
۴۱. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۷، ص۱۲۸.    
۴۲. لیل/سوره۹۲، آیه۷.    
۴۳. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۹۵.    
۴۴. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۳۰۳.    
۴۵. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲۰، ص۵۰۹.    
۴۶. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۷۶۰.    
۴۷. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۷، ص۱۲۹.    
۴۸. نسا/سوره۴، آیه۳۰.    
۴۹. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۴، ص۳۲۱.    
۵۰. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۴، ص۵۰۷.    
۵۱. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۳، ص۶۰.    
۵۲. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۵، ص۱۱۶.    
۵۳. اسرا/سوره۱۷، آیه۲۸.    
۵۴. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۳، ص۸۲.    
۵۵. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۳، ص۱۱۳.    
۵۶. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۶، ص۶۳۴.    
۵۷. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۴، ص۱۲۶.    
۵۸. یوسف/سوره۱۲، آیه۶۵.    
۵۹. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۲۴۳.    
۶۰. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۱، ص۲۱۶.    
۶۱. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۱، ص۲۹۵.    
۶۲. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۵، ص۳۷۹.    
۶۳. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۲، ص۲۵۶.    
۶۴. بقره/سوره۲، آیه۲۸۰.    
۶۵. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲، ص۴۲۳.    
۶۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲، ص۶۴۹.    
۶۷. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۲، ص۶۷۵.    
۶۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۳، ص۱۹۲.    
۶۹. مائده/سوره۵، آیه۹۰.    
۷۰. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۶، ص۱۱۷.    
۷۱. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۶، ص۱۷۴.    
۷۲. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۳، ص۳۶۹.    
۷۳. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۷، ص۱۶۵.    
۷۴. بقره/سوره۲، آیه۲۱۹.    
۷۵. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۳۴.    
۷۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲، ص۱۹۲.    
۷۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲، ص۲۸۸.    
۷۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۲، ص۵۵۷.    
۷۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲، ص۲۹۸.    
۸۰. مائده/سوره۵، آیه۹۱.    
۸۱. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۱۲۳.    
۸۲. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۶، ص۱۲۲.    
۸۳. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۶، ص۱۸۰.    
۸۴. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۳، ص۳۷۰.    
۸۵. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۷، ص۱۶۷.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «یسر»، ج۷، ص۲۶۲.    






جعبه ابزار