مَیْسِر (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
مَیْسِر: (عَنِ الْخَمْرِ وَ الْمَیْسِرِ) «مَیْسِر» از مادّه «
یُسْر»
گرفته شده که به معنای
سهل و آسان است و از آنجا که «
قمار» در نظر بعضی از مردم وسیله آسانی برای نیل به مال و ثروت است به آن «مَیْسِر» گفته شده است.
(یَسْاَلونَکَ عَنِ الْخَمْرِ وَ الْمَیْسِرِ قُلْ فیهِما اِثْمٌ کَبیرٌ وَ مَنافِعُ لِلنّاسِ وَ اِثْمُهُمآ اَکْبَرُ مِن نَّفْعِهِما وَ یَسْاَلونَکَ ماذا یُنفِقونَ قُلِ الْعَفْوَ کَذَلِکَ یُبیِّنُ اللّهُ لَکُمُ الآیاتِ لَعَلَّکُمْ تَتَفَکَّرونَ) (درباره
شراب و قمار از تو سؤال می‌کنند، بگو: «در آن دو گناه و زیان بزرگی است و منافعی از نظر مادی برای مردم در بردارد؛ ولی گناه آن‌ها از نفعشان بیشتر است» و از تو می‌پرسند: «چه چیز
انفاق کنند؟» بگو: «از مازاد نیازمندی خود.» این چنین
خداوند آیات را برای شما روشن می‌سازد؛ شاید بیندیشید.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: کلمه (میسر) در لغت به معنای قمار است و مقامر (قمارباز) را یاسر می‌گویند و اصل در معنایش سهولت و آسانی است و اگر قمارباز را آسان خواندند به این مناسبت است که قمارباز بدون رنج و
تعب و به آسانی مال دیگران را به چنگ می‌آورد، بدون اینکه کسبی کند یا بیلی بزند و عرقی بریزد البته میسر در عرب بیشتر در یک نوع خاصی از قمار استعمال می‌شود.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «مَیْسِر»، ص۵۶۸.
