• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

سقر (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





سَقَر ( به فتح سین و قاف) از واژگان قرآن کریم و به معنای تغییر رنگ است. سقر از نام‌های جهنم است و علت اين تسميه آن است كه جهنّم مى‌سوزاند و رنگ پوست را تغيير می‌دهد. این واژه، چهار بار در آیات قرآن آمده است.



سَقَر: (سَأُصْلِيهِ‌ سَقَرَ • وَ ما أَدْراكَ ما سَقَرُ • لا تُبْقِي وَ لا تَذَرُ) (امّا به زودى او را وارد سَقَر (دوزخ‌) مى‌كنم! و توچه مى‌دانى «سَقَر» چيست! آتشى است كه نه چيزى را باقى مى‌گذارد و نه رها مى‌سازد.)
گويند «سقرته الشّمس» يعنى خورشید او را ذوب كرد و رنگش را تغيير داد چنانكه راغب گفته. طبرسی گويد: اصل آن تغيير رنگ است و عدم صرف آن براى تعريف و تأنيث است.
ابن اثیر گويد: آن اسم عجمی است و علّت عدم صرفش عجمه و تعريف می‌باشد سپس قول مجمع را نقل می‌كند.


(سَأُصْلِيهِ‌ سَقَرَ • وَ ما أَدْراكَ ما سَقَرُ • لا تُبْقِي وَ لا تَذَرُ) (امّا به زودى او را وارد سَقَر (دوزخ‌) مى‌كنم! و توچه مى‌دانى «سَقَر» چيست! آتشى است كه نه چيزى را باقى مى‌گذارد و نه رها مى‌سازد.)
(يَوْمَ يُسْحَبُونَ فِي النَّارِ عَلى‌ وُجُوهِهِمْ ذُوقُوا مَسَ‌ سَقَرَ) گوئى از مسّ عذاب اراده شده كه مسّ آن با عذاب يكى است يعنى «روزى در آتش بر رو كشيده شوند بچشيد عذاب سقر را.»


اين كلمه چهار بار در قرآن آمده است و چهارمى در آیه ۴۲ مدّثر است.


آن از نام‌هاى جهنّم است و علت اين تسميه ظاهرا آن است كه جهنّم مى‌سوزاند و رنگ پوست را تغيير می‌دهد. نعوذ باللّه منها.


۱. قرشی بنایی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۳، ص۲۷۷.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۴۱۴.    
۳. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۳، ص۳۳۴.    
۴. مدثر/سوره۷۴، آیات۲۶- ۲۸.    
۵. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۷۶.    
۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۸۷.    
۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲۰، ص۱۳۷.    
۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۵۸۶.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۶، ص۶۸.    
۱۰. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۴۱۴.    
۱۱. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۵۸۳.    
۱۲. ابن اثیر، مبارک بن محمد، النهایه، ج۲، ص۳۷۷.    
۱۳. مدثر/سوره۷۴، آیات۲۶- ۲۸.    
۱۴. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۷۶.    
۱۵. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۸۷.    
۱۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲۰، ص۱۳۷.    
۱۷. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۵۸۶.    
۱۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۶، ص۶۸.    
۱۹. قمر/سوره۵۴، آیه۴۸.    
۲۰. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۹، ص۸۵.    
۲۱. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۹، ص۱۳۹.    
۲۲. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۹، ص۲۹۴.    
۲۳. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۴، ص۴۹.    
۲۴. مدثر/سوره۷۴، آیه۴۲.    



قرشی بنایی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «سقر»، ج۳، ص۲۷۷.    






جعبه ابزار