ذوب (فقه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ذوب به معنی تغيير حالت جسمى از جامد به مايع است و از آن در باب
طهارت و
زکات سخن گفته‌اند.
مثلا با ملاقات همۀ اجزاى فلز مذاب با
نجاست داراى رطوبت، ظاهر و باطن آن
نجس مى‌شود، و پس از انجماد، ظاهر آن
تطهیر پذير است، ليكن باطنش- به دليل عدم نفوذ آب در آن- بر
نجاست باقى است. همچنین چنانچه كسى- قبل از سپرى شدن
سال خمسی- به جهت فرار از
زکات، طلا و نقرۀ مسكوك را ذوب كند نظر
مشهور ميان
متأخران، سقوط
زکات است.
ذوب به معنی تغيير حالت جسمى از جامد به مايع است و از آن در باب
طهارت و
زکات سخن گفته‌اند.
چنانچه
مدفوع انسان در چاه آبى بيفتد و اجزاى آن در آب پراكنده شود (ذوب شود)، بنابر قول مشهور، براى
تطهیر چاه پنجاه دلو آب از چاه كشيده مى‌شود.
(
آب چاه).
با ملاقات همۀ اجزاى فلز مذاب با
نجاست داراى رطوبت، ظاهر و باطن آن
نجس مى‌شود، و پس از انجماد، ظاهر آن
تطهیر پذير است، ليكن باطنش- به دليل عدم نفوذ آب در آن- بر
نجاست باقى است. در صورت ملاقات بعض اجزاى فلز مذاب با
نجاست داراى رطوبت، تنها همان اجزا
نجس مى‌شود؛ بر خلاف
آب قلیل كه به محض ملاقات با
نجاست تمامى اجزاى آن
نجس مى‌گردد.
چنانچه براى
طهارت (
وضو يا
غسل) آب در دسترس نباشد، با وجود يخ يا برف و امكان تبديل آن به آب، ذوب كردن آن واجب است.
زکات به طلا و نقرۀ مسكوك واجد شرايط تعلق مى‌گيرد؛ ليكن چنانچه كسى- قبل از سپرى شدن
سال خمسی- به جهت فرار از
زکات، طلا و نقرۀ مسكوك را ذوب كند، آيا
زکات ساقط مى‌شود؟ مسئله اختلافى است.
مشهور ميان
متأخران، سقوط
زکات است.
فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم السلام، جلد۳، صفحه۷۱۱.
