• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

نذر - به ضم نون و ذال (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


منبع: نذر - به ضم نون و ذال (قاموس قرآن (جلد ۷))
مقالات مرتبط: نُذُر (لغات‌قرآن)، نذر (مفردات‌نهج‌البلاغه)، انذار.


نُذُر (به ضم نون و ذال) از واژگان قرآن کریم به معنای انذار است ولی بیشتر جمع نذیر آید.


نُذُر
[۱] قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۷، ص۴۲.    
[۲] راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۷۹۷.    
[۳] فخرالدین طریحی، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۳، ص۴۹۱.    
مصدر است به معنی انذار مثل: (فَکَیْفَ کانَ عَذابِی وَ نُذُرِ)
[۴] قمر/سوره۵۴، آیه۱۸.    
«چطور بود عذاب من و انذار من» در اقرب الموارد تصریح کرده که آن مصدر غیر قیاسی است و در مجمع آن را اسم مصدر گفته که در مقام مصدر واقع شود.
[۵] طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان، ج۹، ص۲۸۵.    

ولی بیشتر جمع نذیر آید مثل‌ (کَذَّبَتْ ثَمُودُ بِالنُّذُرِ)
[۶] قمر/سوره۵۴، آیه۲۳.    
«قوم ثمود انذار کنندگان را تکذیب کردند» هذا (نَذِیرٌ مِنَ‌ النُّذُرِ الْاُولی‌)
[۷] نجم/سوره۵۳، آیه۵۶.    
(اين پيامبر بيم دهنده‌اى از زمره بيم دهندگان پيشين است)
[۸] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۲۸.    
هذا اشاره است به قرآن یا به حضرت رسول (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) و در صورت اوّل مراد از نذر کتابهای گذشته انبیاء است.

۱. ↑ قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۷، ص۴۲.    
۲. ↑ راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۷۹۷.    
۳. ↑ فخرالدین طریحی، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۳، ص۴۹۱.    
۴. ↑ قمر/سوره۵۴، آیه۱۸.    
۵. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان، ج۹، ص۲۸۵.    
۶. ↑ قمر/سوره۵۴، آیه۲۳.    
۷. ↑ نجم/سوره۵۳، آیه۵۶.    
۸. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۲۸.    


• قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «نُذُر»، ج۷، ص۴۲.    


رده‌های این صفحه : مفردات قرآن | واژه شناسی واژگان سوره قمر | واژه شناسی واژگان سوره نجم | واژه شناسی واژگان کلامی قرآن
جعبه ابزار