إِنْذار (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف

---

إِنْذار (به کسر همزه و سکون نون)، نَذْر (به فتح نون و سکون ذال) و نُذْر (به ضم نون و سکون ذال) از واژگان قرآن کریم به معنای دانستن و حذر کردن است.
مشتقات إِنْذار که در آیات قرآن آمده عبارتند از:

---

نَذِر به معنای دانستن و حذر کردن است.
در قاموس گوید: «نَذِرَ بالشّی‌ء: عَلِمَه فحَذَرَه» انْذَار به معنی اعلام است با تخویف «اَنْذَرَهُ‌ بالامر اِنْذَاراً: اعلمه و حذَّره و خوَّفه»
ناگفته نماند: ما بین نذر به معنای فوق و نذر به معنای نذر کردن که پیش از این گفته شد فرقی پیدا نکردیم مگر آن‌که فعل این از باب علم یعلم و فعل آن از باب ضرب یضرب و نصر ینصر آید.

---

به مواردی از إِنْذار که در قرآن به‌ کار رفته است، اشاره می‌شود:

۲.۱ - اَنْذَرَ (آیه ۲۱ سوره احقاف)

(وَ اذْکُرْ اَخا عادٍ اِذْ اَنْذَرَ قَوْمَهُ‌ بِالْاَحْقافِ‌)
«برادر عاد (هود (علیه‌السّلام)) را یاد کن که قوم خویش را در سرزمین احقاف انذار کرد و ترساند»

۲.۲ - نُذُرِ (آیه ۱۸ سوره قمر)

(فَکَیْفَ کانَ عَذابِی وَ نُذُرِ)
«چطور بود عذاب من و انذار من»

۲.۳ - بِالنُّذُرِ (آیه ۲۳ سوره قمر)

(کَذَّبَتْ ثَمُودُ بِالنُّذُرِ)
«قوم ثمود انذار کنندگان را تکذیب کردند»

۲.۴ - نَذِیرٌ (آیه ۵۶ سوره نجم)

(نَذِیرٌ مِنَ‌ النُّذُرِ الْاُولی‌)
(اين پيامبر بيم دهنده‌اى از زمره بيم‌دهندگان پيشين است)

۲.۵ - مُنْذِرٌ (آیه ۷ سوره رعد)

(اِنَّما اَنْتَ‌ مُنْذِرٌ وَ لِکُلِّ قَوْمٍ‌ هادٍ)
(تو فقط بيم‌ دهنده‌اى؛ و براى هر گروهى هدايت‌كننده‌اى است؛ و اين‌ها همه بهانه است)

۲.۶ - مُنْذِرُونَ‌ (آیه ۲۰۸ سوره شعراء)

(وَ ما اَهْلَکْنا مِنْ قَرْیَةٍ اِلَّا لَها مُنْذِرُونَ‌)
(ما اهل هيچ شهر و ديارى را هلاک نكرديم مگر اين‌كه بيم دهندگانى از پیامبران الهی داشتند.)

۲.۷ - نَذِیرِ (آیه ۱۹ سوره مائده)

(فَقَدْ جاءَکُمْ بَشِیرٌ وَ نَذِیرٌ)
(هم اكنون، پيامبر بشارت دهنده و بيم دهنده، به سوى شما آمد.)

۲.۸ - نَذِیرِ (آیه ۱۷ سوره ملک)

(فَسَتَعْلَمُونَ کَیْفَ‌ نَذِیرِ)
«زود می‌دانید انذار من چگونه از روی واقع است.»

---