• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

تکذیب (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


منبع: قاموس قرآن (جلد ۶)
مقالات مرتبط: کَذَّبَ (لغات‌قرآن)، کذب (مفردات‌نهج‌البلاغه)، تکذیب.


تَکْذیب (به فتح تاء و سکون کاف) از واژگان قرآن کریم به معنای آنست که دیگری را به دروغ نسبت دهی یا به معنای نسبت کذب و انکار است.


تَکْذیب:
[۱] قرشی بنابی، علی اکبر، قاموس قرآن، ج۶، ص۹۸.    
[۲] راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۷۰۴.    
[۳] طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۲، ص۱۵۸.    
آنست که دیگری را به دروغ نسبت دهی یا به معنای نسبت کذب و انکار است؛ چنانکه در صحاح گفته است.
[۴] جوهری، ابونصر، الصحاح، ج۱، ص۲۱۱.    


تَکْذیب در انسان به معنی اول است، مثل‌: (کَذَّبَتْ‌ قَوْمُ نُوحٍ الْمُرْسَلِینَ‌)
[۵] شعراء/سوره۲۶، آیه۱۰۵.    
(قوم نوح پیامبران را تکذیب كردند)،
[۶] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۳۷۱.    
[۷] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۵، ص۲۹۵.    
[۸] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۱۵، ص۴۱۳.    
[۹] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۷، ص۳۱۰.    
[۱۰] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۸، ص۳۸.    
و در غیر انسان به معنی نسبت دروغ، نحو (وَ کَذَّبَ‌ بِهِ قَوْمُکَ وَ هُوَ الْحَقُ‌)
[۱۱] انعام/سوره۶، آیه۶۶.    
«قوم تو قرآن را به دروغ نسبت دادند حال آنکه آن حقّ است».
[۱۲] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۷، ص۱۳۷.    
[۱۳] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۷، ص۱۹۶.    
[۱۴] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۴، ص۴۸۸.    
[۱۵] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۸، ص۱۳۴.    


۱. ↑ قرشی بنابی، علی اکبر، قاموس قرآن، ج۶، ص۹۸.    
۲. ↑ راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۷۰۴.    
۳. ↑ طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۲، ص۱۵۸.    
۴. ↑ جوهری، ابونصر، الصحاح، ج۱، ص۲۱۱.    
۵. ↑ شعراء/سوره۲۶، آیه۱۰۵.    
۶. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۳۷۱.    
۷. ↑ طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۵، ص۲۹۵.    
۸. ↑ طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۱۵، ص۴۱۳.    
۹. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۷، ص۳۱۰.    
۱۰. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۸، ص۳۸.    
۱۱. ↑ انعام/سوره۶، آیه۶۶.    
۱۲. ↑ طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۷، ص۱۳۷.    
۱۳. ↑ طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۷، ص۱۹۶.    
۱۴. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۴، ص۴۸۸.    
۱۵. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۸، ص۱۳۴.    


قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله "کذب"، ج۶، ص۹۸.    


رده‌های این صفحه : تکذیب | مفردات قرآن | واژه شناسی واژگان اخلاقی قرآن | واژه شناسی واژگان سوره انعام | واژه شناسی واژگان سوره شعراء
جعبه ابزار