• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

أُولاء (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



مقالات مرتبط: أُولاءِ‌ (لغات‌قرآن).


أولاءِ از واژگان قرآن کریم به معنای آن‌ها است.
برای اشاره به جمع نزدیک کاربرد دارد.



أُولاءِ به معنای آن‌ها است.
أُولاء اسم اشاره برای جمع نزدیک است و مذکّر و مؤنّث در آن یکسان است.
زمانی که هاء تنبیه به آن داخل شود به اولئک تبدیل می‌شود و با اضافه شدن ضمیر کم، اولئکم می‌شود.


به موردی از أُولاء که در قرآن به‌ کار رفته است، اشاره می‌شود:

۲.۱ - اُولئِکُمْ‌ (آیه ۴۳ سوره قمر)

(اَ کُفَّارُکُمْ خَیْرٌ مِنْ‌اُولئِکُمْ‌)
( آيا کافران شما بهتر از آنانند؟)


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۱، ص۱۴۴.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات فی غریب القرآن، ص۸۴.    
۳. قمر/سوره۵۴، آیه۴۳.    
۴. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۳۰.    
۵. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۹، ص۱۳۷.    
۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۹، ص۸۳.    
۷. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۴، ص۴۷.    
۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۹، ص۲۹۳.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «اولاء»، ج۱، ص۱۴۴.    






جعبه ابزار