• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

اولاء (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


منبع: اولاء (قاموس قرآن (جلد ۱))


أُولاء (به ضم الف) از واژگان بکار رفته در قرآن کریم به معنای آنها و برای اشاره به جمع نزدیک کاربرد دارد.


أُولاء
[۱] قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۱، ص۱۴۴.    
[۲] راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ج۱، ص۸۴.    
اسم اشاره است به جمع نزدیک، مذکّر و مؤنّث در آن یکسان است و چون هاء تنبیه به آن داخل شود گویند: اولئک، و چون ضمیر کم به آن اضافه گردد گویند: اولئکم- مثل‌ (اَ کُفَّارُکُمْ خَیْرٌ مِنْ‌ اُولئِکُمْ‌)
[۳] قمر/سوره۵۴، آیه۴۳.    


۱. ↑ قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۱، ص۱۴۴.    
۲. ↑ راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ج۱، ص۸۴.    
۳. ↑ قمر/سوره۵۴، آیه۴۳.    


• قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «اولاء»، ج۱، ص۱۴۴.    


رده‌های این صفحه : مفردات قرآن
جعبه ابزار