کل - به ضم کاف (مفرداتقرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
کُلّ (به ضمّ کاف و تشدید لام) از
واژگان قرآن کریم، اسمی است که دلالت بر
استغراق دارد و به معنی تمام، همه و جمیع است.
کُلّ ، دائم الاضافه است خواه
مضاف الیه در لفظ باشد یا در تقدیر، به
نکره و معرفه اضافه میشود.
کُلّ:
اسمی دلالت بر استغراق دارد، دائم الاضافه است خواه مضاف الیه در لفظ باشد یا در تقدیر، به نکره و معرفه اضافه میشود، معنای تمام، همه و جمیع میدهد.
(اِنَّ اللَّهَ عَلی کُلِ شَیْءٍ قَدِیرٌ) «
خدا بر همه چیز توانا است.»
(وَ لا تَبْسُطْها کُلَ الْبَسْطِ) «دستت را باز مکن تمام باز کردن.»
در
اقرب الموارد گوید: گاهی برای تکثیر و
مبالغه آید.
مثل:
(تُدَمِّرُ کُلَ شَیْءٍ بِاَمْرِ رَبِّها) (همه چيز را به فرمان پروردگارش در هم مىكوبد و نابود مىكند.)
ولی ظاهرا در
آیه برای استغراق است یعنی هلاک میکند هر چیزی را که بر آن بگذرد. و چون ماء مصدری به آن لاحق شود معنی تکرار و «هر وقت» میدهد.
(کُلَّما دَخَلَ عَلَیْها زَکَرِیَّا الْمِحْرابَ وَجَدَ عِنْدَها رِزْقاً) «هر وقت
زکریّا در
محراب پیش
مریم آمد نزد وی روزیی یافت.»
•
قرشی بنابی، علیاکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «کل» ج۶، ص۱۳۷-۱۳۸.