• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

بکر (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف




بِکْر (به کسر باء و سکون کاف) از واژگان قرآن کریم به معنای دست نخورده است.



بِکْر به معنای دست نخورده است. راغب در مفردات گوید: اصل این کلمه بُکْرَة (بضمّ اوّل) است بمعنی اوّل روز و چون کسی اوّل روز خارج شود گویند: «بَکَرَ فُلَانٌ» و به حیوانی که نزائیده بِکْر گویند زیرا نزائیدن اوّل است و زائیدن مرحله دوّم، به دوشیزه بکر گویند چون این حالت پیش از ثَیِّب بودن است.


(لا فارِضٌ وَ لا بِکْرٌ عَوانٌ بَیْنَ ذلِکَ) «گاوی است نه پیر و نه جوان»
نه پیر است که زمان زائیدنش گذشته باشد و نه- نزائیده است، میان سنّ است. و اگر فارض به معنی گاو پیر باشد چنان‌که راغب گوید بکر هم به معنی جوان است.
جمع بِکْر اَبْکَار است مثل: (اِنَّا اَنْشَاْناهُنَّ اِنْشاءً فَجَعَلْناهُنَ‌ اَبْکاراً) «ما آنها را به طرز مخصوصی آفریده و آنها را دوشیزگان کرده‌ایم.»
شاید مراد از (اَنْشَاْناهُنَّ اِنْشاءً) آن است که حوریان بطور ولادت بوجود نیامده‌اند و نیز ساختمان وجود آنها طوری است که تغییر و پیری و سایر عوارض زنان به آنان راه ندارد. از ظاهر آیه استفاده می‌شود و در حدیث نیز آمده که حوریان بهشتی همیشه دوشیزه‌اند.


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۱، ص۲۱۸.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۱۴۰.    
۳. مصطفوی، حسن، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۱، ص۳۱۹.    
۴. فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۱، ص.    
۵. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۱۴۰.    
۶. بقره/سوره۲، آیه۶۸.    
۷. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۶۳۱.    
۸. واقعه/سوره۵۶، آیه۳۶.    
۹. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲۳، ص۲۴۴.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «بکر»، ج۱، ص۲۱۸.    






جعبه ابزار