من - به فتح میم (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
مَن (به فتح ميم) از
واژگان قرآن کریم که به چند معنى آمده است. معانی آن « شرطیه، استفهام و اسم موصول» می‌باشد.
مَن به معنا شرطیه، استفهام و اسم
موصول می‌باشد. بقيّه مطلب در كتب لغت ديده شود.
شرطيّه كه به دو فعل جزم می‌دهد مثل:
(مَنْ يَعْمَلْ سُوءاً يُجْزَ بِهِ) (هر كس عمل بدى انجام دهد)
(مَنْ بَعَثَنا مِنْ مَرْقَدِنا) «كى ما را از قبرهايمان بر انگيخت؟»
(قالَ فَمَنْ رَبُّكُما يا مُوسى) «گفت: اى
موسی پروردگار شما كيست؟»
اسم موصول اكثر در أولو العقل به كار می‌رود مثل:
(أَ لَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ يَسْجُدُ لَهُ مَنْ فِي السَّماواتِ وَ مَنْ فِي الْأَرْضِ) (آيا نمى‌دانى تمام كسانى كه در
آسمانها و كسانى كه در
زمینند براى خدا
سجده مى‌كنند؟!)
در قرآن مجيد در غير اولى العقل نيز به كار رفته است.
(وَ اللَّهُ خَلَقَ كُلَّ دَابَّةٍ مِنْ ماءٍ فَمِنْهُمْ مَنْ يَمْشِي عَلى بَطْنِهِ وَ مِنْهُمْ مَنْ يَمْشِي عَلى رِجْلَيْنِ وَ مِنْهُمْ مَنْ يَمْشِي عَلى أَرْبَعٍ ...) (و
خداوند هر جنبنده‌اى را از آبى آفريد؛ گروهى از آنها بر شكم خود راه مى‌روند، و گروهى بر دو پاى خود، و گروهى بر چهارپا راه مى‌روند)
(مَنْ يَمْشِي عَلى بَطْنِهِ) خزندگان و
(مَنْ يَمْشِي عَلى أَرْبَعٍ ) چهارپايان است. بقيّه مطلب در كتب لغت ديده شود.
•
قرشی بنایی، علی اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «مَن»، ج۶، ص۲۹۱.
