• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

خطبه ۱۳۱ نهج البلاغه

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



گزارش خطا
برای مشاهده معنا و شرح هر کلمه، بر روی آن کلیک کنید.



سياسي ، تاريخي ، عقائدي


وَ مِنْ كَلام لَهُ (عَلَيْهِ‌السَّلامُ)
از سخنان آن حضرت است
در فلسفه قبول حکومت و توصیف امام حق

۱. توبيخ الكوفييّن

«اَيَّتُهَا النُّفُوسُ الْمُخْتَلِفَةُ»۱
اى نفوس گوناگون



«وَ الْقُلُوبُ الْمُتَشَتِّتَةُ»۲
و دلهاى پراکنده



«الشّاهِدَةُ اَبْدانُهُمْ»۳
اى کسانى که بدنهاتان حاضر



«وَ الْغائِبَةُ عَنْهُمْ عُقُولُهُمْ، »۴
و عقولتان از شما پنهان است،



«اَظْاَرُکُمْ عَلَى الْحَقِّ»۵
شما را به سوى حق مى کشم



«وَ اَنْتُمْ تَنْفِرُونَ عَنْهُ نُفُورَ الْمِعْزی مِنْ وَعْوَعَةِ الاَْسَدِ، »۶
و شما همچون رمیدن بزغاله از غرّش شیر رم مى کنید!



«هَیْهاتَ اَنْ اَطْلَعَ بِكُمْ سَرارَ الْعَدْلِ»۷
بعید است بتوانم به وسیله شما تاریکى را از چهره عدالت برطرف کنم



«اَوْ اُقیمَ اعْوِجاجَ الْحَقِّ۸
یا کژى را که به حق رسیده راست نمایم.

۲. أهداف الحكومة الاسلاميّة

«اللّهُمَّ،»۹
خدایا،



«اِنَّكَ تَعْلَمُ اَنَّهُ لَمْ یَکُنِ الَّذى کانَ مِنّا مُنافَسَةً فى سُلْطان،»۱۰
تو مى دانى که آنچه انجام دادیم نه براى رغبت به قدرت بود،



«وَ لَا الْتِماسَ شَیْءٍ مِنْ فُضُول الْحُطامِ»۱۱
و نه براى زیاده خواهى از مال بى ارزش دنیا



«وَلكِنْ لِنَرُدَّ الْمَعالِمَ مِنْ دینِکَ،»۱۲
بلکه براى آن بود که نشانه هاى دینت را به جایش بازگردانیم،



«وَ نُظْهِرَ الاِْصْلاحَ فى بِلادِکَ»۱۳
و برنامه اصلاح را در شهرهایت آشکار کنیم



«فَیَأْمَنَ الْمَظْلُومُونَ مِنْ عِبادِکَ»۱۴
تا بندگان ستم کشیده ات ایمنى یابند



«وَ تُقامَ الْمُعَطَّلَةُ مِنْ حُدُودِکَ۱۵
و حدود معطّل شده ات اقامه گردد.

۳. صفات القائد الاسلامى

«اللّهُمَّ،»۱۶
بار خدایا،



«اِنّى اَوَّلُ مَنْ اَنابَ،»۱۷
من اولین کسى هستم که به تو دل داده،



«وَ سَمِعَ وَ اَجابَ»۱۸
و امرت را شنیده و پاسخ گفته ام




«لَمْ یَسْبِقْنی اِلَّا رَسُولُ اللّهِ (صَلَّى‌اللّهُ‌عَلَيْهِ‌وَآلِهِ‌وَسلم) بِالصَّلاةِ۱۹
احدى در نماز جز پیامبر (صلّى‌اللّه‌علیه‌وآله) بر من پیشى نگرفت.



«وَ قَدْ عَلِمْتُمْ اَنَّهُ لا یَنْبَغی اَنْ یَکُونَ الْوالِیَ عَلَى الْفُرُوجِ وَ الدِّماءِ و الْمَغانِمِ وَ الْأَحْکامِ وَ اِمامَةِ الْمُسْلِمینَ الْبَخیلُ»۲۰
شما مى دانید که حاکم بر نوامیس و جان و اموال و احکام نباید بخیل باشد



«فَتَکُونَ فى اَمْوالِهِمْ نَهْمَتُهُ»۲۱
تا در گردآورى مال مسلمانان به نفع خود حریص باشد،



«وَ لَا الْجاهِلُ فَیُضِلَّهُمْ بِجَهْلِهِ، »۲۲
و نباید جاهل باشد تا با جهلش مردم را گمراه کند،



«وَ لَا الْجافی فَیَقْطَعَهُمْ بِجَفائِهِ،»۲۳
و نباید ستمکار باشد تا آنان را به ستم خود از حقوقشان محروم نماید،



«وَ لَا الْخائِفُ لِلدِّوَلِ فَیَتَّخِذَ قَوْماً دُونَ قَوْمٍ،»۲۴
و نباید در وحشت از دست به دست شدن دولتها باشد تا قومى را بر قوم دیگر ترجیح دهد،



«وَ لَا الْمُرْتَشی فِى الْحُکْمِ»۲۵
و نباید رشوه خوار در حکم و داورى باشد



«فَیَذْهَبَ بِالْحُقُوقِ»۲۶
تا حقوق مردم را از بین ببرد



«وَ یَقِفَ بِها دُونَ الْمَقاطِعِ، »۲۷
و در رساندن حق به صاحبش توقف نماید،



«وَ لَا الْمُعَطِّلُ لِلسُّنَّةِ»۲۸
و نباید تعطیل کننده سنّت پیامبر باشد



«فَیُهْلِکَ الْأُمَّةَ۲۹
تا به این سبب امّت را دچار هلاکت کند.




جعبه ابزار