• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

دَوْلَة (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



مقالات مرتبط: دولة (لغات‌قرآن).


دَوْلَة (به فتح دال و لام) از واژگان نهج البلاغه به معنای حكومتى كه گرفته شده و به دست آمده است.
جمع آن دول بر وزن عنب است.
دُولَة (به ضم دال و فتح لام) یعنی آن‌چه دست به دست بر گردانده مى‌شود و آن در مال و نحو آن است و جمع آن دول بر وزن صرد و دولات آيد.



دولة: به معنای حكومتى كه گرفته شده و به دست آمده است.
چنان كه در اقرب الموارد گويد. «دولة» (به ضم اوّل) آن چه دست به دست بر گردانده مى‌شود و آن در مال و نحو آن است و جمع آن دول بر وزن صرد و دولات آيد.


برخی از مواردی که در «نهج‌البلاغه» به کار رفته است، به شرح ذیل می‌باشد:

۲.۱ - الدَّوْلَةِ - خطبه ۲۱۶ (والی و رعیت)

حضرت علی (علیه‌السلام) درباره عمل به وظيفه از طرف والى و رعيّت فرموده:
«فَصَلَحَ بِذلِكَ الزَّمانُ، وَ طُمِعَ فِي بَقاءِ الدَّوْلَةِ، وَ يَئِسَتْ مَطامِعُ الاَْعْداءِ.»
«به اين ترتيب زمان صالح مى‌شود، به بقاى دولت اميدوار بايد بود و دشمنان مأيوس خواهند شد.»

۲.۲ - دُوَل - نامه ۷۲ (موعظه)

چنان كه حضرت به ابن عباس مى‌نويسد:
«وَ اعْلَمْ بِأنَّ الدَّهْرَ يَوْمانِ: يَوْمٌ لَكَ وَ يَوْمٌ عَلَيْكَ، وَ أَنَّ الدُّنْيا دارُ دُوَل
«بدان دنيا دو روز است: روزى به سود تو و روزى به زيانت، دنيا خانه چيزهایى است كه دست به دست گردانده شوند.»

۲.۳ - بِالدُّوَلِ - حکمت ۳۳۰ (قدرت و اقتدار)

حضرت فرموده:
«صَوابُ الرَّأْيِ بِالدُّوَلِ يُقْبِلُ بِإِقْبالِها وَ يَذْهَبُ بِذَهابِها.»
«اين كلام اشاره به آن است كه قدرت و اقتدار رأی انسان را صائب مى‌كند، با آمدن قدرت و امكانات، راى صواب نيز در انسان پيدا مى‌شود و با رفتن آن مى‌رود.»

۲.۴ - دُوَلاً - نامه ۶۲ (درباره مالک اشتر)

حضرت به اهل مصر درباره مالک اشتر مى‌نويسد:
«وَ لكِنَّني وَ فُجّارُها فَيَتَّخِذوا مالَ اللهِ دُوَلاً وَ عِبادَهُ خَولاً وَ الصّالِحينَ حَرْباً.»
يعنى «من ناراحتم از اين كه سفيهان و فاجران اين امّت حکومت را در دست گيرند، مال خدا را دست به دست خود كنند (به ديگران چيزى ندهند) بندگان خدا را برده خود گردانند نيكان را محارب و فاسقان را گروه خود بدانند.»


مواردی متعدد از این مادّه در «نهج‌البلاغه» به کار رفته است.


۱. قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۱، ص۴۰۴.    
۲. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت-الحسینی، ج۵، ص۳۷۳.    
۳. شرتونی، سعید، أقرب الموارد فی فصح العربیة و الشوارد، ج۲، ص۲۵۴.    
۴. سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون،، ص۵۲۸، خطبه ۲۱۶.    
۵. عبده، محمد، نهج البلاغه - ط مطبعه الاستقامه، ج۲، ص۲۲۴، خطبه ۲۱۱.    
۶. صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۳۳۳، خطبه ۲۱۶.    
۷. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۵۲۱، خطبه ۲۱۶.    
۸. بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۷۶.    
۹. بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۸۲.    
۱۰. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیر المومنین(ع)، ج۸، ص۲۴۵.    
۱۱. هاشمی خویی، حبیب‌الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۱۴، ص۱۲۸.    
۱۲. ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج۱۱، ص۹۱.    
۱۳. سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۷۶۱، نامه ۷۲.    
۱۴. عبده، محمد، نهج البلاغه - ط مطبعه الاستقامه، ج۳، ص۱۴۶، نامه ۷۲.    
۱۵. صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۴۶۲، نامه ۷۲.    
۱۶. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۷۲۳، نامه ۷۲.    
۱۷. بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۳۸۳.    
۱۸. بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۳۸۴.    
۱۹. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیر المومنین(ع)، ج۱۱، ص۳۹۱.    
۲۰. هاشمی خویی، حبیب‌الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۲۰، ص۳۹۹.    
۲۱. ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج۱۸، ص۶۰.    
۲۲. سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۸۵۷، حکمت ۳۳۰.    
۲۳. عبده، محمد، نهج البلاغه - ط مطبعه الاستقامه، ج۳، ص۲۳۳، حکمت ۳۳۹.    
۲۴. صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۵۳۴، حکمت ۳۳۹.    
۲۵. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۸۲۱، حکمت ۳۳۹.    
۲۶. بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۶۹۳.    
۲۷. بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۶۹۳.    
۲۸. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیر المومنین(ع)، ج۱۴، ص۷۱۹.    
۲۹. هاشمی خویی، حبیب‌الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۲۱، ص۴۲۴.    
۳۰. ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج۱۹، ص۲۵۴.    
۳۱. سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۷۴۲، نامه ۶۲.    
۳۲. عبده، محمد، نهج البلاغه - ط مطبعه الاستقامه، ج۳، ص۱۳۱، نامه ۶۲.    
۳۳. صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۴۵۲، نامه ۶۲.    
۳۴. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۷۰۷، نامه ۶۲.    
۳۵. بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۳۳۷.    
۳۶. بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۳۳۹.    
۳۷. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیر المومنین(ع)، ج۱۱، ص۲۴۱.    
۳۸. هاشمی خویی، حبیب‌الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۲۰، ص۳۵۶.    
۳۹. ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج۱۷، ص۲۲۵.    



قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه،برگرفته از مقاله «دولة»، ج۱، ص۴۰۴.    






جعبه ابزار