• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

صفحه ۵۲۱ قرآن کریم سوره ذاریات

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



گزارش خطا
برای مشاهده معنا و شرح هر کلمه، بر روی آن کلیک کنید.



(وَالسَّمَاءِ ذَاتِ الْحُبُکِ)۷
قسم به آسمان که داراى چین و شکنهاى زیباست،


(إِنَّکُمْ لَفِی قَوْلٍ مُّخْتَلِفٍ)۸
که شما (درباره قیامت) در گفتار مختلفى هستید!


(یُؤْفَکُ عَنْهُ مَنْ أُفِکَ)۹
(تنها) کسى از (ایمان به) آن منحرف مى شود که (از قبول حق) سرباز زده است.


(قُتِلَ الْخَرَّاصُونَ)۱۰
کشته باد دروغگویان.


(الَّذِینَ هُمْ فِی غَمْرَةٍ سَاهُونَ)۱۱
همانها که در جهل و غفلت فرو رفته اند،


(یَسْأَلُونَ أَیَّانَ یَوْمُ الدِّینِ)۱۲
و پیوسته سؤال مى کنند: «روز جزا کى فرا مى رسد؟!»


(یَوْمَ هُمْ عَلَی النَّارِ یُفْتَنُونَ)۱۳
(بگو: آرى) همان روزى است که آنها را بر آتش عذاب مى کنند!


(ذُوقُوا فِتْنَتَکُمْ هَٰذَا الَّذِی کُنتُم بِهِ تَسْتَعْجِلُونَ)۱۴
(و گفته مى شود:) بچشید عذاب خود را، این همان چیزى است که براى آن شتاب داشتید!


(إِنَّ الْمُتَّقِینَ فِی جَنَّاتٍ وَ عُیُونٍ)۱۵
به یقین، پرهیزگاران در باغهاى بهشتى و در میان چشمه ها قرار دارند،


(آخِذِینَ مَا آتَاهُمْ رَبُّهُمْ ۚ إِنَّهُمْ کَانُوا قَبْلَ ذَٰلِکَ مُحْسِنِینَ)۱۶
و آنچه پروردگارشان به آنها بخشیده دریافت مى دارند، زیرا پیش از آن (در سراى دنیا) از نیکوکاران بودند.


(کَانُوا قَلِیلًا مِّنَ اللَّیْلِ مَا یَهْجَعُونَ)۱۷
آنها کمى از شب را مى خوابیدند،


(وَ بِالْأَسْحَارِ هُمْ یَسْتَغْفِرُونَ)۱۸
و در سحرگاهان استغفار مى کردند،


(وَ فِی أَمْوَالِهِمْ حَقٌّ لِّلسَّائِلِ وَ الْمَحْرُومِ)۱۹
و در اموال آنها حقّى براى سائل و محروم بود.


(وَ فِی الْأَرْضِ آیَاتٌ لِّلْمُوقِنِینَ)۲۰
و در زمین آیاتى براى جویندگان یقین است،


(وَ فِی أَنفُسِکُمْ ۚ أَفَلَا تُبْصِرُونَ)۲۱
و در وجود شما (نیز آیاتى است); آیا نمى بینید؟!


(وَ فِی السَّمَاءِ رِزْقُکُمْ وَ مَا تُوعَدُونَ)۲۲
و روزىِ شما در آسمان است و نیز آنچه شما وعده داده مى شوید.


(فَوَ رَبِّ السَّمَاءِ وَ الْأَرْضِ إِنَّهُ لَحَقٌّ مِّثْلَ مَا أَنَّکُمْ تَنطِقُونَ)۲۳
سوگند به پروردگار آسمان و زمین که این مطلب حق است همان گونه که شما سخن مى گویید!


(هَلْ أَتَاکَ حَدِیثُ ضَیْفِ إِبْرَاهِیمَ الْمُکْرَمِینَ)۲۴
آیا خبر مهمانهاى گرامى ابراهیم به تو رسیده است؟!


(إِذْ دَخَلُوا عَلَیْهِ فَقَالُوا سَلَامًا ۖ قَالَ سَلَامٌ قَوْمٌ مُّنکَرُونَ)۲۵
در آن زمان که بر او وارد شدند و گفتند: «سلام بر تو!» او گفت: «سلام بر شما که گروهى ناآشنایید!»


(فَرَاغَ إِلَیٰ أَهْلِهِ فَجَاءَ بِعِجْلٍ سَمِینٍ)۲۶
سپس پنهانى به سوى خانواده خود رفت و گوساله فربه (و بریان شده اى را براى آنها) آورد،


(فَقَرَّبَهُ إِلَیْهِمْ قَالَ أَلَا تَأْکُلُونَ)۲۷
و نزدیک آنها گذارد، (ولى با تعجب دید دست به سوى غذا نمى برند) گفت: «چرا نمى خورید؟!»


(فَأَوْجَسَ مِنْهُمْ خِیفَةً ۖ قَالُوا لَا تَخَفْ ۖ وَ بَشَّرُوهُ بِغُلَامٍ عَلِیمٍ)۲۸
و (چون غذا نخوردند) از آنها احساس وحشت کرد، گفتند: «نترس (ما فرستادگان و فرشتگان پروردگار توایم)!» و او را بشارت به تولّد پسرى دانا دادند.


(فَأَقْبَلَتِ امْرَأَتُهُ فِی صَرَّةٍ فَصَکَّتْ وَجْهَهَا وَ قَالَتْ عَجُوزٌ عَقِیمٌ)۲۹
در این هنگام همسرش جلو آمد در حالى که (از خوشحالى و تعجّب) فریاد مى کشید، به صورت خود زد و گفت: «(آیا پسرى خواهم آورد با اینکه) پیرزنى نازا هستم؟!»


(قَالُوا کَذَٰلِکِ قَالَ رَبُّکِ ۖ إِنَّهُ هُوَ الْحَکِیمُ الْعَلِیمُ)۳۰
گفتند: «پروردگارت چنین گفته است، و او حکیم و داناست.»




جعبه ابزار