رَوْغ (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
رَوْغ (به فتح راء و سکون واو) از
واژگان قرآن کریم به معنای میل به سبیل
حیله است.
اين كلمه سه بار در
کلام اللّه مجید آمده است.
رَوْغ به معنای ميل بر سبيل حيله است. طريق رائغ آن است كه مستقيم نباشد.
گويند «
رَاوَغَ فلان فلانا و رَاغَ فلان الى فلان» يعنى براى حيله به سوى او ميل كرد.
در
مجمع آن را ميل از جهتى به جهتى گفته است.
به مواردی از
رَوْغ که در قرآن به کار رفته است، اشاره می‌شود:
•
(فَراغَ إِلى آلِهَتِهِمْ فَقالَ أَ لا تَأْكُلُونَ) «به سوى خدايان آنها ميل كرد و رفت و گفت آيا نمی‌خوريد.»
(فَراغَ عَلَيْهِمْ ضَرْباً بِالْيَمِينِ) «پس ميل كرد بر بتان و آنها را با دست راستش می‌زد.»
راغب گويد «على» در آيه بعدى براى تفهيم استعلا است.
•
(فَراغَ إِلى أَهْلِهِ فَجاءَ بِعِجْلٍ سَمِينٍ) (سپس پنهانى به سوى خانواده خود رفت و گوساله فربه و بريان شده‌اى را براى آنها آورد.)
اين كلمه سه بار در كلام اللّه مجيد آمده است.
قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «روغ»، ج۳، ص۱۴۸.
