• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

علیم (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



مقالات مرتبط: علم.


عَلِيم یکی از مفردات به کار رفته در قرآن کریم به معنای بسيار دانا است.



عَلِيم: بسيار دانا، صیغه مبالغه است.
در مجمع از سیبویه نقل كرده: چون اراده مبالغه كنند بجاى فاعل فعيل گويند مثل: عليم و رحيم.


(سُبْحانَكَ لا عِلْمَ‌ لَنا إِلَّا ما عَلَّمْتَنا إِنَّكَ أَنْتَ‌ الْعَلِيمُ‌ الْحَكِيمُ‌).
(يَأْتُوكَ بِكُلِّ ساحِرٍ عَلِيمٍ‌)،
(قالَ اجْعَلْنِي عَلى‌ خَزائِنِ الْأَرْضِ إِنِّي حَفِيظٌ عَلِيمٌ‌)،
ايضا: .


اين كلمه صدو شصت و دو بار در كلام اللّه آمده است، صدو پنجاه و شش بار درباره خدا و هشت بار درباره ديگران.


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۵، ص۳۴.    
۲. راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ص۵۸۱.    
۳. طریحی نجفی، مجمع البحرین، ج۶، ص۱۲۰.    
۴. طبرسی، مجمع البیان، ج۱، ص۱۴۲.    
۵. بقره/سوره۲، آیه۳۲.    
۶. اعراف/سوره۷، آیه۱۱۲.    
۷. یوسف/سوره۱۲، آیه۵۵.    
۸. یونس/سوره۱۰، آیه۷۹.    
۹. یوسف/سوره۱۲، آیه۷۶.    
۱۰. حجر/سوره۱۵، آیه۵۳.    
۱۱. شعراء/سوره۲۶، آیه۳۴.    
۱۲. شعراء/سوره۲۶، آیه۳۷.    
۱۳. ذاریات/سوره۵۱، آیه۲۸.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله "علیم"، ج۵، ص۳۴.    


رده‌های این صفحه : مفردات قرآن




جعبه ابزار