اکل (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
أَکْل (به فتح الف و سکون کاف) از
واژگان قرآن کریم به معنای خوردن و
اُکُل (به ضمّ الف و کاف) به معنی خوردنی است. مشتق این واژه نیز در قرآن آمده، به صورت:
أَكّالُون (به همزه مفتوح) به معنای مبالغه در خوردن است.
أَکْل به معنای خوردن و بر سبیل تشبیه گویند: آتش هیزم را خورد.
یهود می‌گفتند:
(إِنَّ اللّهَ عَهِدَ إِلَيْنا أَلاّ نُؤْمِنَ لِرَسُولٍ حَتَّىَ يَأْتيَنا بِقُرْبانٍ تَأْكُلُهُ النّارُ) (
خداوند از ما
پیمان گرفته كه به هيچ پيامبرى
ایمان نياوريم تا به عنوان
معجزه يك
قربانی بياورد كه آتش صاعقه آن را بسوزاند!)
(سَمّاعُونَ لِلْكَذِبِ أَكّالُونَ لِلسُّحْتِ) (آنها با دقت به سخنان تو گوش مى‌دهند تا دستاويزى پيدا كنند و آن را تكذيب نمايند و بسيار
مال حرام مى‌خورند.)
اَکَّالُون مبالغه از
اَکْل است.
اُکُل به معنی خوردنی است.
(تُؤْتی أُكُلَها كُلَّ حِينٍ) یعنی «خوردنی (میوه) خود را هر زمان می‌آورد.»
•
قرشی بنایی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «اکل»، ج۱، ص۹۲.
