أُکُل (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
اُکُل: (مُخْتَلِفاً اُکُلُهُ)«اُکُل» (با ضم الف و سکون یا ضم کاف) به معنای چیزی است که خورده می‌شود
(از مادّه
«اَکْل» به معنای خوردن)؛ و به معنای هرگونه مادّه خوراکی است.
ترجمه و تفاسیر آیات مرتبط با اُکُل:
(وَ هُوَ الَّذِي أَنشَأَ جَنَّاتٍ مَّعْرُوشَاتٍ وَ غَيْرَ مَعْرُوشَاتٍ وَ النَّخْلَ وَ الزَّرْعَ مُخْتَلِفًا أُكُلُهُ وَ الزَّيْتُونَ وَ الرُّمَّانَ مُتَشَابِهًا وَ غَيْرَ مُتَشَابِهٍ كُلُواْ مِن ثَمَرِهِ إِذَا أَثْمَرَ وَ آتُواْ حَقَّهُ يَوْمَ حَصَادِهِ وَ لاَ تُسْرِفُواْ إِنَّهُ لاَ يُحِبُّ الْمُسْرِفِينَ) (اوست كسى كه باغ‌هاى معروش [
باغ‌هايى كه درختانش روى داربست‌ها قرار دارد]، و باغ‌هاى غير معروش [
باغ‌هايى كه نياز به داربست ندارد] را آفريد؛ و همچنين
نخل و انواع زراعت را، كه از نظر
میوه و
طعم با هم متفاوتند؛ و نيز
درخت زیتون و
انار را، كه از جهتى با هم شبيه، و از جهتى تفاوت دارند؛ برگ و ساختمان ظاهريشان شبيه يكديگر است، ولى طعم و ميوه آنها متفاوت مى‌باشد. از ميوه آن، به هنگامى كه به ثمر مى‌نشيند، بخوريد؛ و حق آن‌را به هنگام برداشت محصول، بپردازيد؛ و
اسراف نكنيد، كه
خداوند مسرفان را دوست ندارد.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: اينكه فرمود:
(وَ الزَّرْعَ مُخْتَلِفاً أُكُلُهُ) معنايش اين است كه خوردنى‌ها و دانه‌هاى آن زرع مختلف است، يكى
گندم است و يكى
جو، يكى
عدس است و آن ديگرى
نخود.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
(فَأَعْرَضُوا فَأَرْسَلْنَا عَلَيْهِمْ سَيْلَ الْعَرِمِ وَ بَدَّلْنَاهُم بِجَنَّتَيْهِمْ جَنَّتَيْنِ ذَوَاتَى أُكُلٍ خَمْطٍ وَ أَثْلٍ وَ شَيْءٍ مِّن سِدْرٍ قَلِيلٍ) (امّا آنها از خدا روى‌گردان شدند، و ما سيل ويرانگر را بر آنان فرستاديم، و دو باغ پر بركت‌شان را به دو باغ بى‌ارزش با ميوه‌هاى تلخ و درختان «شوره‌گز» و اندكى
درخت سدر مبدّل ساختيم.)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه اكل - به دو ضمه- به معناى هر ميوه‌اى است كه براى
انسان ماكول باشد.
(دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «اُکُل»، ص۶۲.
