• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

صفحه ۵۲۲ قرآن کریم سوره ذاریات

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


صفحه قبل .......... صفحه ۵۲۲ .......... صفحه بعد



(قَالَ فَمَا خَطْبُکُمْ أَیُّهَا الْمُرْسَلُونَ) ﴿۳۱﴾
(ابراهیم) گفت: «اى فرستادگان (خدا) مأموریت شما چیست؟»

(قَالُوا إِنَّا أُرْسِلْنَا إِلَیٰ قَوْمٍ مُّجْرِمِینَ) ﴿۳۲﴾
گفتند: «ما به سوى قوم مجرمى فرستاده شده ایم،

(لِنُرْسِلَ عَلَیْهِمْ حِجَارَةً مِّن طِینٍ) ﴿۳۳﴾
تا بارانى از «گِل هاى متحجّر» بر آنها بفرستیم;

(مُّسَوَّمَةً عِندَ رَبِّکَ لِلْمُسْرِفِینَ) ﴿۳۴﴾
که از ناحیه پروردگارت براى اسرافکاران نشان گذاشته شده است.»

(فَأَخْرَجْنَا مَن کَانَ فِیهَا مِنَ الْمُؤْمِنِینَ) ﴿۳۵﴾
ما مؤمنانى را که در آن (شهرها) بودند (قبل ازنزول عذاب) خارج کردیم،

(فَمَا وَجَدْنَا فِیهَا غَیْرَ بَیْتٍ مِّنَ الْمُسْلِمِینَ) ﴿۳۶﴾
ولى جز یک خانواده با ایمان در آنجا نیافتیم.

(و َتَرَکْنَا فِیهَا آیَةً لِّلَّذِینَ یَخَافُونَ الْعَذَابَ ا لْأَلِیمَ) ﴿۳۷﴾
و در آن (شهرهاى بلا دیده) نشانه اى روشن براى کسانى که از عذاب دردناک مى ترسند به جاى گذاردیم.

(وَ فِی مُوسَیٰ إِذْ أَرْسَلْنَاهُ إِلَیٰ فِرْعَوْنَ بِسُلْطَانٍ مُّبِینٍ) ﴿۳۸﴾
و در سرگذشت موسى نیز(نشانه و درس عبرتى بود)هنگامى که او را با دلیلى آشکار به سوى فرعون فرستادیم;

(فَتَوَلَّیٰ بِرُکْنِهِ وَ قَالَ سَاحِرٌ أَوْ مَجْنُونٌ) ﴿۳۹﴾
امّا او با تمام وجودش روى برتافت و گفت: «این مرد یا ساحراست یادیوانه!»

(فَأَخَذْنَاهُ وَ جُنُودَهُ فَنَبَذْنَاهُمْ فِی الْیَمِّ وَ هُوَ مُلِیمٌ) ﴿۴۰﴾
از این رو ما او و لشکریانش راگرفتیم وبه دریا افکندیم در حالى که در خورِ سرزنش بود.

(وَ فِی عَادٍ إِذْ أَرْسَلْنَا عَلَیْهِمُ الرِّیحَ الْعَقِیمَ) ﴿۴۱﴾
و (همچنین) در سرگذشتِ «عاد» (آیتى است) در آن هنگام که تندبادى بى باران بر آنها فرستادیم،

(مَاتَذَرُ مِن شَیْءٍ أَتَتْ عَلَیْهِ إِلَّا جَعَلَتْهُ کَالرَّمِیمِ) ﴿۴۲﴾
که بر هیچ چیز نمى گذشت مگر این که آن را همچون استخوانهاى پوسیده مى ساخت.

(وَ فِی ثَمُودَ إِذْ قِیلَ لَهُمْ تَمَتَّعُوا حَتَّیٰ حِینٍ) ﴿۴۳﴾
و نیز در سرگذشت قوم «ثمود» عبرتى است آنگاه که به آنان گفته شد: «مدتى (کوتاه) بهره مند باشید (و سپس منتظر عذاب)»
(مفردات‌قرآن)
(فَعَتَوْا عَنْ أَمْرِ رَبِّهِمْ فَأَخَذَتْهُمُالصَّاعِقَةُ وَ هُمْ یَنظُرُونَ) ﴿۴۴﴾
آنها از فرمان پروردگارشان سرباز زدند، و صاعقه آنان را فراگرفت در حالى که نگاه مى کردند (بى آنکه قدرت دفاع داشته باشند).

(فَمَا اسْتَطَاعُوا مِن قِیَامٍ وَ مَا کَانُوا مُنتَصِرِینَ) ﴿۴۵﴾
(چنان بر زمین افتادند که) نه توان برخاستن داشتند و نه مى توانستند از کسى یارى طلبند!

(وَ قَوْمَ نُوحٍ مِّن قَبْلُ ۖ إِنَّهُمْ کَانُوا قَوْمًا فَاسِقِینَ) ﴿۴۶﴾
همچنین قوم نوح را پیش از آنها (هلاک کردیم،) چرا که قوم فاسقى بودند.

(وَ السَّمَاءَ بَنَیْنَاهَا بِأَیْدٍ وَ إِنَّا لَمُوسِعُونَ) ﴿۴۷﴾
و ما آسمان را با قدرت بنا کردیم، و همواره آن را وسعت مى بخشیم.

(وَالْأَرْضَ فَرَشْنَاهَا فَنِعْمَ الْمَاهِدُونَ) ﴿۴۸﴾
و زمین را گستردیم، و چه خوب گستراننده اى هستیم!

(و َ مِن کُلِّ شَیْءٍ خَلَقْنَا زَوْجَیْنِ لَعَلَّکُمْ تَذَکَّرُونَ) ﴿۴۹﴾
و از هر چیز یک جفت آفریدیم، (و اینها همه براى آن است که) شاید متذکّر شوید.

(فَفِرُّوا إِلَی اللَّهِ ۖ إِنِّی لَکُم مِّنْهُ نَذِیرٌ مُّبِینٌ) ﴿۵۰﴾
پس به سوى خدا بگریزید، که من از سوى او براى شما انذارکننده اى آشکارم.

(وَ لَا تَجْعَلُوا مَعَ اللَّهِ إِلَٰهًا آخَرَ ۖ إِنِّی لَکُم مِّنْهُ نَذِیرٌ مُّبِینٌ)﴿۵۱﴾
و با خدا معبود دیگرى قرار ندهید، که من براى شما از سوى او بیم دهنده اى آشکارم.

صفحه قبل .......... صفحه ۵۲۲ .......... صفحه بعد
جعبه ابزار